Σημερα εβρεχε πολυ.... ηταν πολυ το νερο ειχε ανοιξει ο ουρανος και εριχνε ...οταν λιγο ξεθυμανε η βροχη βρηκα ενα κυκλαμινο.Ενα υγρο κυκλαμινο Ειχε ενα ροζ χρωμα που πηγαινε να γινει μωβ..Ειναι ομορφο Δακρυσα, πανω που ειχαμε πει να αρχισουμε να γελαμε, επιτελους.Σκουπισα το κεφαλι του με ενα πορφυρο μεταξι. Δεν υπαρχει μετάξι που στεγνωνει τα δακρυα, ειπαν οι μεταξοσκωληκες..να έχουμε γερό σώμα και γερό μυαλό αυτά δεν μπορούν να μας τα πάρουν..ελεγε ο παππους μου
Ας μην αμελούμε εκείνους που αγαπάμε
μας θέλουν όλη μέρα... και τη νύχτα ακόμη ..και στα όνειρα μας θέλουν....
Μετά τη μπορα
το νέο κυκλάμινο επιβεβαιώνει την εμμονή της ζωης για ομορφιά
τα τρυφερά χέρια
επιβεβαιώνουν την εμμονή της ζωης για ομορφιά
το αχαλίνωτο υπέροχο ατίθασο μυαλό που πετάει ελεύθερο
επιβεβαιώνει την εμμονή της ζωης για ζωή ...
μετα τη μπορα ξαπλωσα στην υγρη γη Μυριζε το χωμα Η γη μυριζε ολη τη ζωικη της υγρασια..τα μερμήγκια με χαιδευαν στο τρελλο τους χαρουμενο περιπατο ανεβαιναν στα χερια στο προοσωπο παντου ..Τοση ευλογια η υγρη γη ετσι απλοχερα να μας υπογραμμιζει την εμμονη μας για ζωη Δεν λεει ακομη να καλοκαιριασει Η βροχη καθε μερα εδω προκαλει τη γη να ανθισει κι αλλο κι αλλο κι αλλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου