Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

May the coming year support and strengthen you


May the coming year support and strengthen you
Most people have turned their solutions toward what is easy and toward the easiest side of the easy;
but it is clear that we must trust in what is difficult; everything alive trusts in it,
everything in Nature grows and defends itself any way it can and is spontaneously itself, tries to be itself at all costs and against all opposition.
It is also good to love: because love is difficult. For one human being to love another human being: that is perhaps the most difficult task that has been entrusted to us, the ultimate task, the final test and proof, the work for which all other work is merely preparation.
May the coming year support and strengthen you there is much beauty here, because everywhere there is much beauty. one slowly learns to recognize the very few Things in which something eternal endures
from Rilke's letters...

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Στα μπαλκονια η Ελλαδα εκφραζεται..κρεμασμενες χρωματιστες ουτοπιες.. ξεγελουν το τοπίο της κρίσης

Στα μπαλκόνια η Ελλάδα αναμένει...αναμμένη..φωτεινες ουτοπίες κρεμασμένες σε αναμονή του νεου ετους
Φωτακια σε συνθεσεις αναπαντεχες εξακολουθουν για λιγες μερες να φωτιζουν παιχνιδαρικα τις οψεις των σπιτιων..Αυτοσχεδιοι φωτεινοι πινακες δινουν μια αλλη νοτα στο χλωμο αστικο τοπίο..χωρις αισθητικες προσδοκιες και ενοχες πολλοι συμμετεχουν σε αυτο το φωτεινο πανηγυρι..ισως για να δωσουν λιγο φως στη χαρουμενη πλευρα της ζωης...Τριτο μερος μιας καταγραφης στη διαρκεια νυχτερινων περιπατων..Στα μπαλκόνια η Ελλάδα αναμένει...αναμμένη..φωτεινες ουτοπίες κρεμασμένες σε αναμονή του νεου ετους http://www.facebook.com/album.php?aid=42079&id=100000717156214&l=4081ac15cf
Στα μπαλκονια η Ελλαδα φωτιζεται..κρεμασμενες χρωματιστες ουτοπιες..Τα φωτεινα στολιδια διασκεδαζουν με τον δικο τους αναρχο τροπο το σκοταδι της νυχτας κυριολεκτικα και μεταφορικα Μια εφημερη χαρα..σχεδον παιδικη ..στον περιπατο μου προτιμησα να ακολουθησω τα στενακια με τα φωτεινα μπαλκονια ..τις βιτρινες..ηταν και αυτο μια αναπαντεχη παρεα μερικες φορες μου φανηκε οτι τα φωτακια κατι πηγαιναν να αρθρωσουν αλλα μετα εσβυναν η λεξη και μεχρι να αναψουν παλι ειχαν χαθει ..Καλα Χριστουγεννα με φως και χρωματαΣτα μπαλκονια η Ελλαδα εκφραζεται..κρεμασμενες χρωματιστες ουτοπιες.. ξεγελουν το τοπίο της κρίσηςπλανευουν...Στην Κυψελη ομολογω βρηκα αρκετα δημιουργικα μπαλκονια και την κορυφαια συνυπαρξη της μπουγαδας με τα φωτακια σε ενα μπαλκονι πολλαπλων χρησεων..αλλα και την Ελληνικη σημαια να κυματιζει σε τρεις οροφους αναμεσα στα φωτακια..αγεροχη...σαν να θελουμε να πλανεψουμε για λιγο την κριση αλλαζοντας εφημερα το τοπίο τηςτο ξεκινησα τυχαια στο Παγκρατι..more picts here.. http://www.facebook.com/album.php?aid=41611&id=100000717156214&l=d17b05d753 συνεχισα στην Κυψελη.. εχει πλακα γιατι κοιταζεις τουλαχιστον συνεχεια προς τα πανω ..συνηθως περπαταμε με σκυμμενο κεφαλι ...more from Kypseli at the link http://www.facebook.com/album.php?aid=41744&id=100000717156214&l=ed5b0ff967

επισης το δικο μου μπαλκονι εχει ντυθει με μπλε λεντ φωτακια και μεσα στο σπιτι με κοκκινα και λευκα στο χρωμε του παγου... μερικα θα μεινουν ολο το χρονο μεσα στο σπιτι να φωτιζουν
με εχει πιασει φοβερη εμμονη κοιταω συνεχεια μπαλκονια και ειναι σαν να μην παταω στη γη...αλλη ουτοπια..κι αυτη !
απολαμβανω τις τοσο διαφορετικες εορταστικες αισθητικες προτασεις του καθενα προσπαθω μονο να σκεφτω τι ηθελε να πει ο καλλιτεχνης καθε φορα
αυτη η ασκηση βρισκω οτι ειναι γονιμη ..επισης εγω βρισκω τελικα ομορφια στην προθεση ακομη κι αν η υλοποιηση δεν ειναι αισθητικων απαιτησεων σκεφτομαι οτι αντι να αδρανουν κανουν κατι με προθεση να φτιαξουν κατι ομορφο αλλοι το πετυχαινουνπιο πολυ απο αλλους αλλα σε αυτον τον αυτοσχεδιο στολισμο σημασια εχει πιστευω η ενεργεια και η διαθεση για συμμετοχη σε μια γιορταστικη ατμοσφαιρα

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

we rock!! best wishes!!

Personalize funny videos and birthday eCards at JibJab!

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Εκεί στο βασανισμένο κέντρο της Αθήνας βρίσκεται μια όαση

Εκεί στο βασανισμένο κέντρο της Αθήνας βρίσκεται μια όαση
Τι είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε αρμονικά με κάποιους σχεδόν συγγενικά, είναι οι μυρωδιές είναι οι μουσικές ,είναι εκείνες οι λεπτές αποχρώσεις στην αισθητική απόλαυση που όταν τα πράγματα βρίσκονται μαγικά στη θέση τους αισθάνεσαι κι εσύ μαγικά και ξαφνικά ότι σε εκείνο το τόπο θα θελες να κατοικήσεις χώνεσαι στην αγκαλιά του απολαμβάνεις τη θαλπωρή του.Ετσι είναι τα φιλόξενα σπίτια τα ωραία σπίτια που σέβονται τον επισκέπτη όπως ο νοικοκύρης σέβεται κάθε μικρό αντικείμενο που έχει συλλέξει με ευλάβεια και έχει τοποθετήσει με επιμέλεια και στοργή για να φτιάξει ένα χώρο φιλόξενο οικείο έναν χώρο όμορφο
Έτσι είναι το φιλόξενο θεατρικό σπίτι των Συν κάτι του Κωνσταντίνου του Κωστή και των συνεργατών που μηχανευτήκαν να ανεβάσουν στον όροφο ενός σπιτιού στη Μεθώνης 46 τα όνειρα τους μα και να φιλοξενήσουν απλόχερα τα όνειρα των άλλων μεγάλων και μικρών γνωστών και αγνώστων Ήταν η δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί και απόλαυσα κάθε φωτιστική λεπτομέρεια ξεκούρασα το βλέμμα μου στην άψογη αισθητική κούρνιασα στις βαθιές πολυθρόνες και μετά ..και μετά ήρθαν οι ήχοι
Το πρόγραμμα έλεγε ρεσιτάλ πιάνου με έργα του Το πιάνο έφτασε μετά από μια συγκινητική περιπέτεια εδώ στον πρώτο όροφο μετά από μια φιλόξενη χειρονομία του ιδιοκτήτη που δέχτηκε να τραυματίσει το μπαλκόνι του γη να περάσει από πάνω ένα πιάνο και έτσι να γιατρευτούν οι ψυχές μας ακούγοντας τα πλήκτρα στην ερμηνείες του Θοδωρή Κοτεπανου να μας ταξιδεύουν στα έργα του μεγάλου συνθέτη
Οι φλόγες στα τρία κόκκινα ήσαν οι μόνες που κινηθήκαν απαλά όσο έπαιζε ο σολίστας όλοι οι άλλοι εμείς ακίνητοι συχνά με κλειστά τα μάτια ταξιδεύαμε
Να πάτε να ταξιδέψετε να ανεβείτε στον όροφο της Μεθώνης 46 με ψυχή διάπλατα ανοικτή και να αφήσετε τους μαέστρους του χώρου και τον πιανίστα να σας μαγέψουν Θα φύγετε πλούσιοι με κείνη τη σπάνια δύναμη που δίνουν οι όμορφες συναντήσεις .Εκεί στο βασανισμένο κέντρο της Αθήνας βρίσκεται μια όαση

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

το φτερουγισμα ενος πουλιου πανω απο το ονειρο μου..ολα είναι φως και φανερωνονται με την αγαπη

Εγραφα προχτες στο φεησμπουκ πως ξυπνησα το πρωι απο ενα ελαφρο φυσημα του αερα
δεν ηταν αερας ηταν το φτερουγισμα ενος πουλιου πανω απο το ονειρο μου
Ανοιξα τα ματια και ειδα οτι δεν ηταν ονειρο ενα πουλι ειχε τρυπωσει στο σπιτι κι εμεινε μαζι μου εκει ολο το βραδυ ωσπου αποφασισε να φτερουγισει και να με ξυπνησει τρυφερα με ενα φυσημα να παρει μακρια τον υπνο
ετσι ξεκινησε η μικρη περιπετεια..του πρωινου εκεινου με εμενα και τον μικρο φτερωτο επισκεπτη μου
μετα εγραψα...
μετα μου εγραψαν οι φιλοι
κι ως το βραδυ κι ενω το πουλι ειχε πεταξει εμεις το κουβεντιαζαμε ...
Ένα πουλί τρυπωσε στο σπίτι προχτες βράδυ .. Δεν ξέρω πως ΟΛΑ τα παράθυρα ήταν κλειστά .. Αυτό με ξύπνησε φτερουγιζοντας πάνω απ το κρεββατι με ένα απαλό αεράκι σαν χάδι .. Του βάλαμε νερό δεν πίνει μα και δεν φεύγει κάθεται ώρα εκεί πάνω στο νερό μέσα σε μια μεταλλική καρδιά στο μπαλκόνι...Τώρα δα έφυγε.. Πέταξε.. Κι άφησε στη καρδιά ένα μικρό λευκό ίχνος του φόβου του
Tellos FilisΠαλια στη Καλυμνο λένε οτι τετοιες επισκεψεις πουλιων μεσα στα σπίτια, ειναι ψυχες ανθρωπων που εχουν "φυγει" προσφατα κι ερχονται για να μας αποχαιρετίσουν. Συνήθως γυρνουν μεσα στο σπίτι, σαν ενα τελευταιο αντιο. Το χω ζησει κι εγω αυτό...
Lucia Rikaki
Τελλο με συγκινησες.. πως μπηκε ομως;...ειναι ενα ερωτημα μαλλον απο χτες το βραδυ πριν κλεισω τα παραθυρα...και ποια ψυχη να ναι;
και μηπως δεν επρεπε να επιμεινω να το ελευθερωσω..μα δεν μπορεις να φανταστεις ποσες ωρες προσπαθουσα να το βγαλω εξω και ξαναεμπαινε...
Tellos Filis Ενας φιλος ηθελε να σε δει για τελευταια φορα Λουκία μου. Ενας φιλος που προσφατα χαθηκε, χωρις να σε αποχαιρετήσει. Ακούγομαι μεταφυσικα γραφικος αλλα τοχω ζησει αυτό. Ειναι κατι τοσο παραξενο κι ανεξηγητο... Εισαι τυχερη. Την Καλημέρα μου.
Lucia Rikaki Σε ευχαριστω και το νοιωσα οταν το πες απλα στεναχωριεμαι μην ηθελε να μεινει κι αλλο και εγω πασχιζα να τον βγαλω εξω δεν δεξιωθηκα την επιθυμια του..σε ευχαριστω
Polina Karvouni με συγκινήσατε τοσο..!!!
Lucia Rikaki Η ζωη ειναι εδω να μας συγκινει...
Renee Revah Κάποτε ενώ καθόμουν στο μπαλκόνι ακουμπώντας στα κάγκελα, ήρθε ένα λευκό περιστέρι και κάθισε στο κεφάλι μου. Έμεινε μαζί μου μια μέρα. Όπου πήγαινα ερχόταν. Κούρνιαζε και κοιμόταν στον ώμο μου. Μες τη νύχτα πέταξε και έφυγε. Δεν προσπάθησα να το εξηγήσω.
Lucia Rikaki Τουλαχιστον τον απελευθερωσα μεσα σε μια υγρη καρδια εστω και μεταλλικη..τι να πω
Polina Karvouni με πολύ αγαπη, σίγουρα..
Ειρήνη Βογιατζή
Γεια σου Λουκία...! Χθες έγινε αυτό ?!!
Πάντα όταν τύχει να μπούν πουλιά στο σπίτι είναι συμβολικό και σίγουρα έχουν να μας πουν κάτι... Στη συγκεκριμένη περίπτωση το νιώθω πολύ καλό και όπως λες "απελευθερωτικό" ... Απελευθέρωση ...Κ...άτι ή κάποιος (που μπορεί να είναι κι εν ζωή ,όχι απαραίτητα να έχει φύγει) και που είχες ίσως κι εσύ μια"έντονη επαφή"-σύνδεση μαζί του ,ν'απελευεθρώθηκε ένα θέμα που χρειαζόταν να το δείτε με αγάπη και μόνο κι έγινε στην κυριολεξία...Φαίνεται το φώναξε δυνατά η ψυχή ...Βρίσκω θαυμάσιο τον τρόπο που συνέβη ...Καλά έκανες νομίζω και το βήθησες να φύγει μέσα σε μια καρδιά αγάπης ...Φαίνεται κι από την εικόνα πόσο στη "θέση" του βρίσκεται μέσα σ' αυτή , ήρεμο να "ξαναπετάξει "... Σε υψη με μεγαλύτερο βάθος πια...
Ή ένα άλλο ενδεχόμενο να είναι κάποια ψυχή που σου λέει ότι είναι κοντά σου με αγάπη και σ' ευχαριστεί ... Και γιατί χθες...?! Κάποιοι "φύγαν" πρόσφατα...
Έτσι το είδα εγώ ... Τέλειο , να είσαι καλά ...
Lucia Rikaki
σε ευχαριστω και εγω ..γιατι χτες ναι χτες κηδευτηκαν δυο φιλοι εφυγαν την προηγουμενη εβδομδα και οι κηδειες εγιναν την ιδια μερα χτες ..τι να πω ενας απο αυτους και οι δυο γιατι για πολυ ωρα το πουλι επαιζε με τον καθρετφτη μου και χαζευε... τον εαυτο του εκει το ειδωλο
μεχρι να ξυπνησω ελεγα μεσα μου..καλα πολυ ονειροπολα βλεπω πουλια στον υπνο μου αλλα μου εκανε εντυπωση που αισθανομουν το αερακι πανω απο το κεφαλι μου..κι οτνα ανοιξα τα ματια και ειδα το πουλι να πεταει στο ταβανι χαζεψα..το ταβανι μου ειναι και γαλαζιο κι ηταν σαν ουρανος...μετα προσπαθησα να το οδηγησω να φυγει αλαλ με τιποτα για ωρες ωσπου σκεφτηκα να βαλω νερο στην καρδια να πιειε και αυτο πηδηξε μεσα και ετσι με αφησε να το βγαλω εξω αλλα οταν το ακουμπησα στο μπαλκονι ξαναεμπαινε μεσα
μεχρι που εκλεισα το παραθυρο ..το αφησα εκει
ποσταρισα τη φωτο στο φεης κι οταν βγηκα ειχε φυγει κι ειχε αφησει στη μεταλλικη καρδια ενα υπολοιπο φαγητου..η οπως λεω το υπολοιπο του φοβου του Τοσες ωρες μεσα στο σπιτι ....
Ειρήνη Βογιατζή
πω πω... επειδή ξέρω για ποιούς εννοείς και ειδικά που έγινε χθες , Σίγουρα έχεις την ευλογία τους από τα ουράνια και στο δείξαν έμπρακτα... Δεν ήθελαν να φύγουν κι από τη ζωή σίγουρα, είναι η ταλαιπωρία που βίωσαν , φαίνεται από το πέρα ...δώθε πέταγμα και την ανησυχία του πουλιού... Όμως είναι ελεύθεροι μέσα σε φως και συνέβαλες κι εσύ σε αυτό ... Σαν να τους γαλήνεψες ... Λουκία ,έχω ανατριχιάσει , είναι υπέροχο ...
ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΓΑΠΗ
Ειρήνη Βογιατζή Στην αιωνιότηα της" μεγάλης οθόνης" αυτή τη γιορτινή μέρα ...Σε μια άλλη διάσταση...
Yorgos Vouzoulidis εχει δικιο ο Τελλος.Ολα ειναι ενα..και ετσι τα μηνυματα ερχονται με πολλους τροπους.
Matina Spyratou ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ? ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ ΔΕΚΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΣΑΙ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΚΕΨΗ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ (ΖΩΝΤΑΝΟΥ Ή ΟΧΙ, ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ) Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΣΤΕΙΛΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΣΤΗΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΥΛΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ....
Ειρήνη Βογιατζή Μόνο σε ευαίσθητους δέκτες που αξιοποιούν τον προορισμό τους στη ζωή σε βάθος κι όλο και πιο μακρυα...συγχρόνως και κοντά -οικεία με όλους ,συμβαίνουν αυτά ...Γι αυτό και είναι ευλογία... Το επιβεβαιώνουν οι ψυχές που φεύγουν... Μόνο αυτός είναι ο δρόμος μας λένε... Συνεχίστε πιστά εσείς που μένετε...
Lucia Rikaki σας ευχαριστω ολους για τη διασταση που δινετε σε αυτη την εμπειρια και δειχνει τη σημασια της μοιρασιας..κρατω το πολυτιμο ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΓΑΠΗ
Grigoris Deoudis
Από τη φωτογραφία μοιάζει για αηδόνι και τα αηδόνια είναι νυχτόβια πουλιά, οπότε το πιθανότερο είναι ότι θα εισήλθε στο σπίτι κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Είτε κάποια ψυχή, είτε κάποια ανώτερη οντότητα ήθελε να σου "πει" κάτι. Παρακολούθησε ...τις επόμενες μέρες την αλληλουχία των γεγονότων και εάν μπορεί να υπάρξει κάποια σύνδεση αυτών.

Είναι ένα πολύ δυνατό σημάδι. Οι σαμάνοι αξιοποιούν τέτοιες επισκέψεις ακλουθώντας το ζώο-οδηγό-πνεύμα που εμφανίστηκε από άλλη διάσταση στη δική μας διάσταση.

Είναι ένα πολύ δυνατό σημάδι και χαίρομαι εκ καρδίας σαν να ήμουν εκεί παρότι ουτε καν σε λίστα φίλων είμαστε, απλώς είδα ότι μπορώ να αναρτήσω σχόλιο και πήρα το θάρρος.
Yorgos Vouzoulidis Λουκια το συμπαν εχει τους δικους του μηχανισμους να επικοινωνει.Χρησιμοποιει ολα τα ειδη της φυσης,τα 4 στοιχεια (αερα γη νερο και φωτια) και φυσικα ανθρωπους..οπως σου ειπε ο Γρηγορης..παρατηρησε..
Lucia Rikaki
Γρηγορη σε ευχαριστω πολυ πολυ για το σχολιο σου
Θα παρακολουθησω μα εγω η αμυαλη αντι να το ακολουθησω ενω τουτο επεμενε να μπει μεσα το εβγαζα εξω αισθανομουνα οτι επρεπε να το απελευθερωσω..μηπως εδιωξα τη σοφια;..και εκεινο ουτε καν ηπιε... ...το νερο αλλα αφησε την αναγκη του εκει φευγοντας..
Τι σημαδια να ναι τουτα; Παντως παιξαμε αρκετη ωρα ιδιατερα η εκπληξη του με τον καθρεφτη
Επισης πως να μπηκε μεσα αφου ησαν κλειστα τα παραθυρα εκτος αν μπηκε νωρις πριν τα κλεισω... αλλα ολο το βραδυ εμεινε σιωπηλο και μονο οταν ημουν ετοιμη να ξυπνησω αρχισε να πεταει...
Lucia Rikaki Γιώργο θα παρατηρησω..εδω και μερες με τριγυριζει μια χαρα που λαμπει ..απροσμενη και χωρι αιτια..
Grigoris Deoudis
Ίσως αυτό είναι και για εμένα κάποιο σημάδι. Σήμερα αρκετά κουρασμένος είπα να κοιμηθώ νωρίτερα και αμφιταλαντεύτηκα αρκετά πριν αποφασίσω να πατήσω το κουμπάκι "Αρχική Σελίδα" στο FaceBook.

Και να που ήταν να βρω αυτή την ανάρτηση, διότι κά...τι τέτοιο δεν συμβαίνει κάθε μέρα σε όλη του τη διάσταση.

Λουκία έπραξες όπως ένοιωσες να πράξεις, δεν πειράζει, πάει πέρασε. Σημασία έχει από εδώ και πέρα να το αφήσεις να "απλωθεί". Θα έλεγα να μην αναζητάς έντονα για απαντήσεις/άλλα σημάδια, παρά θα παρότρυνα σθεναρά, να παραμείνεις ανοιχτή δίχως κριτική διάθεση σε ότι/όσα σου συμβούν στις ακόλουθες μέρες.
Μπορεί να μην συμβεί κάτι στις αμέσως επόμενες ημέρες ή μπορεί να μην το συνδυάσεις την ίδια στιγμή, θα έρθει όμως, θα ωριμάσει όταν και η στιγμή θα είναι η κατάλληλη για να φανερωθεί το επόμενο βήμα..

Μπορεί να μην μπήκε από τα παράθυρα.. όπως είπε ο φίλος Γιώργος, όλα τα στοιχεία της φύσης αξιοποιούνται στο έπακρο
Grigoris Deoudis Με σποκορύφωμα το πέμπτο στοιχείο, το οποίο είναι η πρώτη Πύλη για τις μη-γνωστές πραγματικότητες.
Μαλιστα φιλοι..ευχαριστω για τις πολυτιμες συμβουλες.. οταν ξεκιναω ταινια μυθοπλασιας αρχιζουν διαφορα φαινομενα ..ιδιομορφης και ανεξηγητης υφης
και τωρα ειμαι σε τετοια προετοιμασια
ειναι πολυ μεγαλη κουβεντα..για μια ταινια με θεμα την ...ομορφια
που να φανταστεις τι εγινε οταν ετοιμαζα μια ταινια για την απωλεια
http://kratiseme.blogspot.com/
Grigoris Deoudis ‎"οταν ετοιμαζα μια ταινια για την απωλεια"...
Η ομορφιά του είναι να ακολουθήσεις μόνη σου τα ολοφάνερα κομμάτια.. εντός και εκτός...
Δεν θα ήθελα να σου πάρω αυτή τη μοναδική χαρά.:)
Lucia Rikaki σε ευχαριστω παντα αυτο καν τα ακολουθω με ματια ορθανοιχτα
σε ευχαριστω..μα τα μοιραζομαι κιολας...
Christine Papanicola Ετσι οπως το περιγράφεις ..το φωτογραφίζεις...και το μοιράζεσαι...ειναι σαν να ήρθε και στο δικό μου σπίτι!!! Να περνάς καλά! Και αυτό να περνά καλά.. Να πετά και να χαίρεται!

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Μια πινελιά μπλε της θάλασσας και δυο γαλάζιες του ουρανού και ο πίνακας μύρισε καλοκαίρι..



Μια πινελιά μπλε της θάλασσας και δυο γαλάζιες του ουρανού και ο πίνακας μύρισε καλοκαίρι.. Κάλεσε και τα τζιτζίκια να τραγουδήσουν τον καινούργιο τοπο της μητέρας του ,που μεγάλωνε και έβλεπε με άλλη ματιά τη ΖΩΗ που είχε πια περάσει

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Κως ξημέρωμα μετα το Ολυνυχτιο τραγουδισμα του Ομηρου

χωρίς περιπέτεια το ταξίδι της ζωής δεν έχει προορισμό...χωρίς μοιρασιά ο προορισμός δεν έχει νόημα Και πέταξαν τα λόγια μας σαν τα πουλιά…. Αναγνώστες του Ομήρου για ένα βράδυ 12 ώρες παρέα με το σπουδαίο κείμενο του πρώτου ποιητή… 12 ώρες με το μοναδικό αφηγηματικό πλούτο της Οδύσσειας να σε ταξιδεύει σε σκέψεις και ......ιστορίες και σχέσεις σημερινές σαν να γράφτηκε μόλις τώρα για να περιγράψει τη δική μας ζωή,τον δικό μας πόλεμο, τον δικό μας νόστο Η περιπέτεια του ανθρώπου πάντα από παρόμοια μονοπάτια συντελείται http://luciarikaki.blogspot.com/




Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

ο ενας στο βλεμμα του άλλου

φωτο Δημητρης Ζαχαρακης http://www.blogger.com/profile/03887466926973414773
ο ενας στο βλεμμα του άλλου
με αφορμη μια φραση που ο Α.Κ σταχυολογησε απο ενα κειμενο και να μεσα στη ζεστη αυτες οι σκεψεις
ο ενας στο βλεμμα του άλλου , εκει συγκεντρωμενος γιατι προσπαθει να ανιχνευσει αν εκει στο βαθος της κορης των ματιων κρυβονται κεινα τα μονοπατια του ποθου της τρελλης επιθυμιας που θελει..η δεν θελει..να ακολουθησει Τι σημασια εχει τωρα;
Τωρα πρεπει να αποκρυπτογραφησει το βλεμμα ...
Εν τω μεταξυ κανει ζεστη και τα ματια ιδρωνουν το ξερεις και κλαίνε δηλαδη οταν εχουν ενταση και αφορητη ενταση κατι σαν ζεστη
κλαινε απο χαρα η λυπη δεν εχει σημασια παντως κλαινε
και οι μαγοι κανουν κολπα με τις εικονες τις κανουν να κλαινε....καπου διαβαζα
και τωρα αρχισε να κτυπαει τοσο δυνατα η καμπανα
που νομιζω οτι και τα αυτια μου θα αρχισουν να κλαινε
αλλα την ακουω...
και σκεφτομαι μηπως να παω ως απεναντι να αναψω ενα κερι και να ακουσω μια γυναικα ψαλτη να ψελνει και να με ταξιδεψει εκει που τα ματια κλαινε;
υπαρχει μια εικονα απο εκεινες που στεκονται αποστεωμενες και σε κοιταζουν μεσα στα ματια και απο κατω της λεει
Καρδιοσταλλαχτο δακρυον χεω...
εκει μεσα στο βλεμμα να κοιτας Τωρα οι κορες εστησαν παιχνιδι τρελλο για να σε τρελλανουν να μην ξερεις που να συγκεντρωσεις το βλεμμμα σου
εν τω μεταξυ σου ειπα να βαλεις εκεινο το παρθενο λαδι στο φαγητο
θα τρεχει και εκεινο σαν το μελι
να μαγειρεψεις ,γιατι ο ανθρωπος πρεπει καποια στιγμη να τρωει
και να πινει στην υγεια του! Γεια μας!
να την εχουμε την υγεια μας σαν δωρο
και σανδωρο να φροντιζουμε κι τους αλλους να την εχουν
Υπαρχουν εκεινες οι φορες που το βλεμμα τα λεει ολα Αρκει να κοιταξεις και τοτε ολα εκει ειναι και μερικες φορες δεν μπορεις δεν εχεις τη δυναμη να συγκεντρωθεις στο βλεμμα οταν τουτο τοσο κυριολεκτει ,και σου σφαζει την καρδια στα δυο
και πεταγεται εξω η ψυχη σου να παρεις αερα
και φευγεις με τη φορα του αερα μακρυα μακρυα απο το βλεμμα που στα εχει πει ολα
και εσυ τι καταλαβες; Εβγαλες φτερα στα ποδια και το εσκασες ΥΠΟΣΧΕΣΗ
Θα επιστρεψω σε εκεινο το βλεμμα ακομη κι αν με τρομαζει
γιατι μου θυμιζει
γιατι με θυμιζει
δεχομαι να επιστρεψω σε εκεινο το βλεμμα
και να βυθιστω
στην υγρη
του φυση

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Σαν την έκσταση.. της προσευχής

Τα παιχνιδια του ηλιου εμπιστευομαι για να ξεκινησω τη μερα καθε μερα χωρις να τον παρακαλεσω βρισκεται εκει πιστος στην προσευχη μου ..εγω μονο πρεπει να θυμηθω τα λογια της ..να εχω συνεπεια στην επαναληψη της ..να μην ξεχνω... να μην την αναβαλλω
ειναι τα χαδια του ηλιου τα πιο γενναιοδωρα και η θαλπωρη τους αδιαπραγματευτα εκει ..
κι οταν φυσαει ο αερας παιρνει τις σκοτεινες σκεψεις μακρια περα απο τον κηπο
Καιδεν σου ειπα... εδω μεσα στο καλοκαιρι η τριανταφυλλια "γεννησε" παλι λουλουδια αγρια με τη μυρωδια που θυμομαστε που εχουν τα λουλουδια για να μας θυμιζουν την καταγωγη μας
Ζω τωρα σε εναν ανθισμενο κηπο λοιπον καλοκαιρινο.Σιγουρα κι εδω εβαλε ο ηλιςο το χερι του χωρις να τον παρακαλεσω..εκει παντα
Γράφω μια ιστορία για σένα, δηλαδή ανοίγω ένα παράθυρο στο άπειρο κι από εκεί χαζευω τον κόσμο..μέσα απ τον δικό σου ορίζοντα προσπαθώ να τον καταλάβωΤα δάκρυα.. είναι το απόλυτο βάπτισμα.. Βαφτιζομαι..βυθιζομαι σε εσένα .. Κλαίω από ΧΑΡΑ η θλίψη .. Και που είναι το όριο και αυτές μπερδεύονται μέσα στα δάκρυα
Love is a humane thing like praying.. Σαν την έκσταση.. της προσευχής
Αποχαιρέτησα έναν ακόμη χρόνο στη θάλασσα..Τον πήραν τα κύματα..Τον χαζευα όπως γινόταν σταγόνες που έπαιζαν με τον ήλιο...τον στολισα αγκαλιές..Κι έτσι αγκαλιασμένη μπήκα στο γενέθλιο τόπο του νέου χρόνου..

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

τα κοριτσια αγαπουν τα ουρανια τοξα οπως τα στολιδια

Ναι τα κοριτσια μπορουν να πιασουν τα ουρανια τοξα αρκει το ενα να στηριζεται στο αλλο γενικα..αρκει ο ενας να στηριζεται στον αλλον και καμια κορφη δεν ειναι απιαστη ..τα χρωματα του ουρανιου τοξου στολιδια Αξιζει ισως τον κοπο που κατεστρεψα με οριστικη πτωση τη φωτογραφικη μου μηχανη για ..να πιασω αυτη την αφατη χαρα των κοριτσιων να πιασουν το ουρανιο τοξο μετα την βροχη
Η βροχη είναι το νερο της καρδιας μας γιαυτο το ουρανιο τοξο εμφανιζεται στο σχημα και στο χρωμα της καρδιας

ιστος

μια αραχνη αργα με υπομονη υφαινει τον ιστο της με φοντο εναν αρχαιολογικο χωρο οχυρωμενο Πανω στον ιστο της "ξαποσταινουν" αλλα εντομα που βρισκουν καταφυγιο πανω σε αυτο το υφαντο ..μια αλληγορια υφανσης ιστου

Ο ιστός μπορεί να υφάνθηκε από κοινωνικές αράχνες, που συνεργάζονται για να αυξήσουν τη λεία τους, ή ίσως πρόκειται για επικαλυπτόμενους, μεμονωμένους ιστούς από διαφορετικά αραχνίδια
Ο ιστός της αράχνης βέβαια έχει το 1/10... του πάχους μιας ανθρώπινης τρίχας, και στον δικό μας κόσμο με τα δικά μας μέτρα και σταθμά δεν φαντάζει τόσο ισχυρός. Οι επιστήμονες εδώ και πολύ καιρό προσπαθούν να αντιγράψουν αυτό το θαύμα της φύσης , ώστε να το εκμεταλλευτούν. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατασκευή υλικών με πολύ μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, σε ένα πολύ ευρύ πεδίο εφαρμογών.
Οι αράχνες ομως είναι όντα τα οποία δεν είναι και τόσο φιλικά μεταξύ τους, είναι πως να το κάνουμε ….αντικοινωνικές. Αν προσπαθήσετε να βάλετε δύο αράχνες να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο το πιθανότερο είναι ότι η μια θα εξολοθρεύσει την άλλη

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Η τυραννική αναζητηση της αληθειας οδηγει στην ομορφια

Και του λέγα μην πελεκαμε τη δύναμη μας.. Αλλά μου θύμιζε ότι και στη φθορά η ομορφιά κατοικεί όταν να ζεις ρουφωντας όλους τους χυμούς θέλεις, σαν να ναι πάντα άνοιξη... Ξεχνάμε τις εποχές κι έρχεται το κρύο να μας θυμίζει τη διαδοχή τους
Μετά την μπόρα ένας ΗΛΙΟΣ ευεργετικά απολυτος ζεσταινει τα βρεμενα κόκκαλα..ξαπλωνω στο παγκακι δίπλα στη θάλασσα να στεγνωσω απ την υγρασία ..υγρή ακόμη απ τη βροχή η από τα φιληματα .. Υγρή πάντως απ την υγρασία της ύπαρξης.
Πρεπει να πλησιάσουμε τους ανθρωπους με ταπεινότητα
Η τυραννική αναζητηση της αληθειας οδηγει στην ομορφια




Ένα ατίθασο μυρμηγκι διαβάζει μαζί μου ένα βιβλίο..που και που ξεφεύγει απ τις λέξεις ανεβαίνει στο χέρι μέρα στο στήθος .. Και μετά αφού με έχει γαργαλίσει αρκετά προσγειωνεται πάλι στο κείμενο.. δεν ξέρω αν είναι αυτό, η ο ΗΛΙΟΣ, η ο αέρας του βουνού που με αποσπούν από τα διάβασμα .. Η με τέτοια φύση τριγύρω δεν έπρ...επε ούτως η άλλως να διαβάζω, απλά να ανασαινω και να χαζευω το τρεχαλητο των μυρμηγκιων ..
Εξομολόγηση..Δυο φορές όση ώρα μιλούσαμε έκλαψα.. Όχι μαύρο δάκρυ ΑΣΠΡΟ δίαφανο δάκρυ..σιωπηλά δάκρυα πολλά αυτά που χαράσσουν τα πιο βαθειά αυλακια .. Ξερεις ΕΣΥ.. Το ξέρω δεν γουστάρεις να σου κάνω τέτοιες ατερμονες εξομολογησεις.. Αλλά με συγκινεις ..τόσο βαθειά όσο τα αυλακια των διάφανων δακρύων ..ευχαριστώ
πάλι βρέχει.. Για να μην βουλιαξω σημειώνω..εμπιστοσύνη εις εαυτόν, εμπιστοσύνη στη ΖΩΗ, ιστορική μνήμη, συνείδηση καταγωγής, λατρεία για τη φύση.. Αγαπη για τη γενέθλια χώρα .. Και μετά η πυξίδα ρυθμίζεται..οι μυρωδιές ακόμη της άνοιξης.. ακόμη πιο ξυπνιες τώρα από το νερό της βροχής..

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Η επιβεβαίωση της άνοιξης

Η επιβεβαίωση της άνοιξης βρίσκεται σε κάθε θαραλλέα μυρωδιά των λουλουδίων,που θυμίζουν στα περιττά ρούχα να πανε να κρυφτουν στη ντουλάπα και να αρχίσουν τα ξυπολητα παιχνίδια..Εδώ είναι η άνοιξη πάντα ζαβολιαρα
και δυο κορίτσια εστρωσαν το δικο τους παιχνιδι στα ποδια ενος πινακα..τεχνης..στο Αρτ Αθηνα ..εκεινα τη δικη τους τεχνη ξερουν...




Κυριακή 11 Απριλίου 2010

butterflies and lillies in my balcony


Στης Πασχαλιας το αλωνακι στησαν χορο τρελλο τα πεταλουδοπουλα..Ιδρωνει ο ηλιος..Τι μερα και τουτη η σημερινη!! με ηλιο καυτο να παιζει κρυφτο με τα συννεφα και οι πεταλουδες απληστες..να ρουφανε τα ρουφανε αφοβα αχορταγα ολη τη μυρωδια,το νεκταρ απο τις πασχαλιες μου..Ουτε που τους ενοιαξε που τους φωτογραφιζα κι ειχα φτασει τοσο κοντα στα φτερωτα κορμιά τους ουτε που τους ενοιαξε στιγμη..εκει αχορταγες και απληστες οπως ολες οι εκδηλωσεις της ανοιξεως..ανοιχτες στην απολυτη εμπειρια να ρουφαμε τη ζωη..λαιμαργα

λαιμαργη κι αχορταγη εποχη ειναι η ανοιξη οπως οι πεταλουδες που ρουφανε τους χυμους της ..κι η χαρα φυτρωνει στο χρυσαφενιο πρωινο της μερας κι ετσι η διψα γινεται ο δρομος σου..