Δεν υπαρχει μετάξι που στεγνωνει τα δακρυα, ειπαν οι μεταξοσκωληκες..να έχουμε γερό σώμα και γερό μυαλό αυτά δεν μπορούν να μας τα πάρουν..

Σημερα εβρεχε πολυ.... ηταν πολυ το νερο ειχε ανοιξει ο ουρανος και εριχνε ...οταν λιγο ξεθυμανε η βροχη βρηκα ενα κυκλαμινο.Ενα υγρο κυκλαμινο Ειχε ενα ροζ χρωμα που πηγαινε να γινει μωβ..Ειναι ομορφο Δακρυσα, πανω που ειχαμε πει να αρχισουμε να γελαμε, επιτελους.Σκουπισα το κεφαλι του με ενα πορφυρο μεταξι. Δεν υπαρχει μετάξι που στεγνωνει τα δακρυα, ειπαν οι μεταξοσκωληκες..να έχουμε γερό σώμα και γερό μυαλό αυτά δεν μπορούν να μας τα πάρουν..ελεγε ο παππους μου
Ας μην αμελούμε εκείνους που αγαπάμε

μας θέλουν όλη μέρα... και τη νύχτα ακόμη ..και στα όνειρα μας θέλουν....

Μετά τη μπορα

το νέο κυκλάμινο επιβεβαιώνει την εμμονή της ζωης για ομορφιά

τα τρυφερά χέρια

επιβεβαιώνουν την εμμονή της ζωης για ομορφιά

το αχαλίνωτο υπέροχο ατίθασο μυαλό που πετάει ελεύθερο

επιβεβαιώνει την εμμονή της ζωης για ζωή ...

μετα τη μπορα ξαπλωσα στην υγρη γη Μυριζε το χωμα Η γη μυριζε ολη τη ζωικη της υγρασια..τα μερμήγκια με χαιδευαν στο τρελλο τους χαρουμενο περιπατο ανεβαιναν στα χερια στο προοσωπο παντου ..Τοση ευλογια η υγρη γη ετσι απλοχερα να μας υπογραμμιζει την εμμονη μας για ζωη Δεν λεει ακομη να καλοκαιριασει Η βροχη καθε μερα εδω προκαλει τη γη να ανθισει κι αλλο κι αλλο κι αλλο

στη συμφωνία της ζωής και σημερα υποκλίνομαι με ευγνωμοσύνη σαν τα στάχυα

Δυο μέρες πριν .. σε ένα περίπατο στη πόλη βρήκα ένα χωράφι ... Ξαφνικά
Όλα τα δώρα βρίσκονται ξαφνικά δίπλα μαςΑν δεχτούμε την έκπληξη ,βρίσκονται εκεί έτσι που μόνο τα δώρα ξέρουν να υποδέχονται.
Δυο μέρες πριν σε αυτό το χρυσαφένιο χωράφι ξάπλωσα πάνω στα στάχυα και παραδόθηκα στον Ήλιο
Δεν ήξερα τότε τι είναι η προσομοίωση..
Μα βρέθηκα ξαπλωμένη και πάνω μου ήταν ένα λαμπρό φως
Παραδόθηκα στη θαλπωρή του έτσι όπως κάνουμε στο φως

Γιατί έχει μαγικά χέρια που γιατρεύουν

Όμως πιο πολύ από ένστικτο προσανατόλισα το πρόσωπο στο φως
Και κοίταξα κατάματα τις ακτίνες
Και είδα το φως να τραγουδάει στα στάχυακαι τους έλεγε να χορεύετε να χορεύετε να διαδιδετε...ολους τους χυμούς της άνοιξης..
έτσι από χυμό σε χυμό σπέρνουμε το χώμα και ανθίζει ..και τα στάχυα συμφωνήσαν και έστησαν χορό με μαέστρο τον άνεμο..
Εδώ είμαστε λοιπόν με εμπιστοσύνη στη ΖΩΗ και στα χέρια επιδέξια διευθύνουν το φως
Με εμπιστοσύνη ότι τα καταφέρνουμε κάθε μέρα
Με την εμπιστοσύνη που έχει το στάχυ που στρέφει τα μάτια του στο φως και ρουφήξει ΖΩΗ
στη συμφωνία της ζωής και σημερα υποκλίνομαι με ευγνωμοσύνη σαν τα στάχυα

εικονες μιας μερας

Ο ΗΛΙΟΣ παει για ένα γλυκό ύπνο τυλιγμενος στα χρώματα τα όνειρα θα είναι ευφορα
ΠΑΓΩΝΙ Ηλιακό σύμβολο , συνδέεται με τη λατρεία του δένδρου και του ήλιου , συμβολίζει την αθανασία , την μακροζωία και τον ερωτα. τα παγωνια που στέκουν στις δυο πλευρές του δένδρου της ζωής υποδηλώνουν την δυαδικότητα και την διπλή φύση του ανθρώπου

Χωράφι με σκεπή τον ήλιο

ο ηλιος ειναι εδω ...φωτεινος υπερλαμπρος και τραγουδαει στα σταχυα και τους λεει να χορευετε να χορευετε να διαδιδετε...ολους τους χυμους της ανοιξης..ετσι συνεχιζουμε απο χυμο σε χυμο που σπερνουμε στο χωμα και ανθιζει ..και τα σταχυα συμφωνησαν και εστησαν χορο μαζυ τους και οι μαργαριτες Ηταν βεβαια κι εκει μαεστρος ο ανεμος ..

Τα σταχυα χορευουν στον ηλιο και απολαμβανουν την θαλπωρη του ..ζωογονος

Χωράφι με σκεπή τον ήλιο

Άνω θρωσκω φως..

Άνω θρωσκω φως.. ΠΟΛΥ φως .. Δάκρυα πολλά δάκρυα κυλούν στο πρόσωπο ξεδιψουν για λίγο το στόμα κυλούν στο σώμα καταλήγουν στο χώμα .. Ειθε εφορους καρπούς να θρεψουν με την δροσιά τους

that
which we are, we are;
One equal temper of heroic hearts,
Made weak by
time and fate,
but strong in will
To strive, to seek, to find, and not to
yield.
Tennyson's "Ulysses"
ευχαριστω πολυ τον Παναγιωτη για τους στιχους

 

Κι εμείς είχαμε άγγελο...και το πρόσωπο του αντικατοπτρίζε ένα φως φερμένο από αλλού ένα φως που είναι η χωρίς όρια Αγάπη

Θυμάμαι να ξυπνώ από έναν λήθαργο των χαπιών στο νοσοκομείο και να βλέπω τον Νίκο να διαβάζει ένα βιβλίο για αγγέλους και να μου λέει

Κι εμείς είχαμε άγγελο μάλλον κάμποσους αγγέλους είχαμε… είπε... τον κύριο στο εστιατόριο την γιατρό στην εφημερία και πόσους άλλους ενώ απαριθμούσε τους αγγέλους μας είδα το γλυκό του πρόσωπο στο φως του παράθυρου να διαβάζει το βιβλίο εκεί σκυμμένος στη βάρδια του σαν την λαμπάδα και πάλι αποκοιμήθηκα ήσυχη ότι κάποιος με προσέχει έχω έναν άγγελο εκεί να με προσέχει

Κάθε βραδυ η μανά μου κούρνιαζε σε μια καρεκλα της παραλίαας κι αυτή έκανε τη βάρδια της διπλωμένη στα δυο Ο άλλος δικός μου άγγελος Και οι δυο λαμπάδες από τις μεγάλες ..στο γλυκό χρώμα του μελιού

Μα και άλλοι φύλακες άγγελοι από μακριά έφτιαχναν τις δίκες τους προσευχές εδώ και σε αλλά μέρη και οι αποκρίσεις ήσαν εκεί με μουσικές με χρώματα όπως είναι οι προσευχές των αγγέλων, αιθέριες συμπαντικές έτσι είναι τα σημάδια των αγγελων γιατί ζουν εκεί πάνω στους αιθέρες κι όλα έχουν άλλο βάρος εκεί είναι ανάλαφρα σαν προσευχή

Τα σημάδια τα αγγελικά τα είδα στα βλέμματα κάποιων ανθρώπων που ήρθαν με μάτια υγρά με υγρά φιλιά... με χεριά θερμά που με άγγιξαν τρυφερά

Και σαν ηλεκτρισμό μου μετάφεραν όλη την θετική πανέμορφη τους αύρα

Παλεύουμε λοιπόν με όλα τα εφόδια που μας έδωσε η ζωή και οι φίλοι και με όλα τα εφόδια που μας έδωσε η ζωή για κάποιο λόγο ως τώρα μας είχε εξοπλίσει…

Οι άγγελοι λοιπόν ψιθύρισαν στις προσευχές τους …ε εσύ εκεί κάτω με το ροζ συννεφάκι μην φανταστείς να έχεις την ψυχολογία του θύματος

Η Ματινα που είναι επίγειος άγγελος με ένα χαμόγελο από εδώ ως το συμπάν μου το είπε ήδη στο νοσοκομείο "μην σκεφτείς ούτε στιγμή να πεις γιατί σε εμένα..."

Υιοθέτησα λοιπόν με την προτροπή των αγγέλωνγια την θέληση του μαχητή επειδή απλά αγαπώ την ζωή δεν μπορώ διαφορετικά να εξηγήσω όταν με ρωτούν πως το αντιμετωπίζω έτσι περά από το να απαντήσω ότι θεωρώ τη ζωή είναι ευλογία και ότι μου έδωσε ως τώρα και ότι ελπίζω οτι θα μου χαρίσει από εδώ και ως μετα

Το περιστατικό που αποκαλυψε το ροζ συννεφακι συνέβη πάνω στα γυρίσματα μιας ταινίας που έκανα για την ομορφιά άρα… η ταινία πρέπει να τελειώσει και να υποστηρίξει τον στόχο της να μας συστήσει ακόμη πιο βαθειά με την ομορφιά στην κάθε μέρα

Όταν περπατάς στα μονοπάτια του Αιγαίου χίλια μέτρα πάνω από τα κύματα εκεί που μοσχομυρίζουν όλα τα σπαρτά της άνοιξης αντικρίζεις στο πρόσωπο των αγγέλων εκείνο το φως που σε κάνει να ξέρεις ότι όλη η ζωή τους έχει γίνει προσευχή και το πρόσωπο τους αντικατοπτρίζει ένα φως φερμένο από αλλού ένα φως που είναι η χωρίς όρια Αγάπη

Δημιουργικος λοιπον οραματισμος του κάθε πόθου οπως μου ειπε μια αλλη φιλη και ολα ειμαι δυνατα ...

σε παρακαλω μην μου αφησεις το χερι..Ειμαι αγαπημενη

ημερολογιο μιας ξαφνικης κρισης πριν 20 ημερες μετα την προβα περπατησα απο τα Ιλισια ως τα Εξαρχεια εφτασα στο εστιατοριο καθως ετρωγα Σαββατο 4 το απογευμα χωρις να αντιληφθω αυτο που γραφουν τα βιβλια ως αυρα (εχει γραψει κεφαλαιο ο Ντοστογιεφσκι) δηλαδη την προ επιλεπτικη κριση ηρθε η κριση εντονη η οπως λενε οι γιατροι "γκραν μαλ" ακολουθησε η λιποθυμια Ο Νικος εκει ηταν κι ενας γενναιοδωρος κυριος τον καθοδηγει στις πρωτες βοηθειες Ενα τραυμα υπαρχει ακομη στο χερι του Νικου μια εντονη μελανια στο χερι του που απετρεψε εμενα να δαγκωσω τη γλωσσα μου Το ασθενοφορο Το Γενικο Κρατικο Δυο ωρες μετα φαινεται να συνερχομαι με ρωτουν το νουμερο ταυτοτητας μου το αφμ μου! και κατι αλλες ειδικες πληροφοριες Απαντω σωστα... απλα με χαλια αρθρωση.... φαινεται οτι εχουμε αποφυγει το εγκεφαλικο ακομη δεν ξερουμε ομως τιποτα ...Το φορειο με μεταφερει στο χαοτικο σκηνικο της εφημεριας... ολοι οι πονοι εκει μαζεμενοι.. κι εγω αναμεσα τους Ο Νικος διεκδικει τον δικο μου χρονο.. την δικη μου σειρα.. τον ακουω μεσα στη μεθη του Επανοτιν ( αντιεπιληπτικο) να διεκδικει να μαθουμε κατι για το τι μας συνεβει Ουτε μια στιγμη δεν βλεπω τα δακρυα του σχεδον δεν καταλαβαινω τον φοβο του Η μανα μου λεει ολο το βραδυ κρυβοταν σους διαδρομους, οταν του ερχοταν να κλαψει Με προστατευουν απο τον δικο τους φοβο
Ερχεται η Ευγενια "Φιλε θα τα καταφερουμε μου λεει" Ασχετο με αυτο που βλεπουν μου δινουν κουραγιο... Ενα γλυκο ξανθο κοριτσι διπλα που φροντιζει τη μανα της διασκεδαζει και αυτη τον φοβο μου" Ολα θα πανε καλα" με καθησυχαζει Ολο το βραδυ ζητω απο τη μανα μου να μη μου αφησει το χερι που ειναι με ορους αλλα της ζητω να μου το κρατα σε παρακαλω μην μου αφησεις το χερι Ολο το βραδυ δεν μου αφησε το χερι Το ξημερωμα βρεχει... ο Νικος γεματος σταγονες φτανει με το ασθενοφορο και με μεταφερουν σε αλλη κλινικη οπου θα μου κανουν αμεσα μαγνητικη "Βρεχει" μου λεει Νοιωθω τις σταγονες μολις βγαινω απο το νοσοκομειο Ακολουθουν η μαγνητικη, η βιοψια τα ευρηματα...οι δυσκολιες ..οι περιεργες προβλεψεις τα παρηγορητικα βλεμματα των φιλων τα τρυφερα εμεηλ του Χενρυ απο το Λονδινο αλλη...αναπαντεχη συναντηση κι αυτη..που να φανταζομουν οταν ειμασταν στο Αιγαιο.. Οι αγωνιες οι ενεργειες, η αποδοχη του ξαφνικου οι απανωτες ερευνες και οι αποφασεις
Εκει που οι φλεβες σου βαθεια μαβειες απο τα τσιμπιματα σου δειχνουν οτι δεν εχει αλλο... εκει ειναι που καταφερνεις να αποφασιζεις να δωσεις κι αλλο αιμα... αντιμετωπιζεις τον εαυτο.. κι οτι ως τωρα δεν τολμουσες... συστηνεσαι με τον εαυτο.... Συστηνεσαι μοναδικα με την αγαπη των εξαιρετικα δικων σου ανθρωπων
Λιγο πριν το χειρουργειο Ο Νικος κατι μου ψιθυρισε απο τη δικη μας γνωση, ο Πετρος βρεθηκε εκει εκεινο το σπουδαιο λεπτο με αγγιξε απλα και το βλεμμα του μου δωσε ολα τα κουραγια Η αναισθησιολογος με καθησυχασε και με βυθησε τοσο γλυκα στον υπνο ετσι ο πονος εγραψε λιγοτερο
Περασαν δεκαπεντε μερες πολυς χρονος με τους δικους μου να κανουν βαρδιες και να παρατηρουν καθε μου κινηση Ευλογημενη απο την τρυφερη τους παρουσια Δεν καταλαβα πως περασαν οι μερες ουτε μπορω να ανακαλεσω τωρα καθε μια σημαντικη στιγμη και ησαν πολλες
Τη μερα που εγραψα τις αφιερωσεις στους νοσοκομους και τους γιατρους και καποιοι μου εδειξαν της συγκινηση τους Παραμυθια της αγαπης και της ελπιδας Που να ξερα πως θα επιαναν τοπο αυτα τα βιβλια 3 χρονια πριν που το γραφα.. Μολις βγηκαμε απο το νοσοκομειο πηγαμε στη θαλασσα Ολα τα χρωματα μου φαινοταν ζωντανα εντονα αλλα και συνεχως αναρωτιομουν μα ετσι ησαν και πριν; Και σημερα 20 μερες μετα ολα τα χρωματα μου φαινονταιακομη πιο λαμπερα Κοιμαμαι πολυ τα φαρμακα καταστελλουν πολλες λειτουργιες Δεν αντεχω να μιλαω οταν βρισκω δυναμη γραφω να θυμηθω να μην ξεχασω την εμπειρια και οτι μου μαθαινει μα πο πολυ να μην ξεχασω το χρωμα στα ματια των δικων μου τοσο βαθεια αποδοχη τοσο μεγαλη συγχωρεση τοσο ευλογημενη αγαπη
Δεν ξερω τι εκανα τοσο καιρο για να τα αξιζω αυτα... αρκετα λαθη σιγουρα..ισως καποια σωστα.... παντως τωρα σε αυτη τη δυσκολη στιγμη απολαμβανω την ευλογια να αγαπιεσαι τοσο αδιαπραγματευτα και υμνω και προσευχομαι και ευχαριστω και κοιμαμαι βαθεια ομορφα και ολα μα ολα τα χρωματα ειναι για μενα καινουργια ισως να ησαν παντα ετσι και να μην στεκομουν να τα δω οπως τους αξιζε ισως οι ανθρωποι να ησαν παντα ετσι και να μην στεκομουν στα χαδια τους οπως τους αξιζε Τα ευχαριστω ειναι πολλα.. θα ερθει ο καιρος να τα μοιραστουμε απο κοντα οταν θα περπαταμε στα τοπια οπου ολα τα χρωμα θα ειναι παλι ζωγραφισμενα με τα παιδικα μας πινελλα της μεγαλης μας αγαπης Παω να ονειρευτω χαιρετω το φεγγαρι και τη μοναδικη λαμψη που δινει στα προσωπα των αγαπημενων Ειμαι αγαπημενη..και σημερα εβρεξε ..και τωρα λιγο δακρυσα που γραφα αυτα ... πισω απο τη βροχη πασχιζει η ανοιξη να ανθισει να δικα της φετινα μοναδικα χρωματα Η τριανταφυλλια μου σφυζει απο υπεροχα πορτοκαλια τριανταφυλλα Ειμαστε ευλογημενοι

pink cloud in my brain..ενα ροζ συννεφο στον εγκεφαλο

well this is how it is..all of a sudden a pink cloud at times turns blue and it grows in your brain trying to phrase out a long awaited complaint or sorrow that you simply didn't have time to listen to... so there it comes a time you have to stars listening to your life in a different manner
i hope i have will the courage and vocabulary to do so I am blessed to have friends that show me the way in a tender and enlightened manner I thank everyone for standing by in their very very unique manner what a revealing and learning experience

pink cloud in my brain from lucia rikaki on Vimeo.

ενα ροζ συννεφο εγκατασταθηκε στον εγκεφαλο ενα αρχαιο παραπονο που κατοικουσε εκει μαζυ μου και δεν εβρισκε τροπο χωρο να εκφρασθει μεχρι που ηρθε η στιγμη και τα τιναξε ολα διεκδισε τον χωρο του με μια ηλεκτρικη εκενωση που λεγεται και επιληψια και τον κατεκτησε ..αυτη τη φορα επρεπε να ακουσω δεν ειχα και αλλη εναλλακτικη Η ευλογια υπηρξε οτι βρεθηκαν κοντα μου με συγκλονιστικη γενναιοδωρια και αυταπαρνηση οι δικοι μου ανθρωποι και με αυτους συστηθηκα με αλλον νεο πολυτιμο τροπο Ολους τους ευχαριστω για αυτη την παρουσια αρχιζω να κοιταζω διαφορετικα ετσι κι αλλιως οπως μου ειπε ενας αγαπημενος γιατρος με τον οποιο συστηθηκα αναπαντεχα η ζωη μου απο εδω και μπρος δεν θα ειναι ποτε πια ιδια Ελαχιστες μερες εξω απο το νοσοκομειο και η πρωτη μερα στο σπιτι μου το επιβεβαιωνουν δεν περπατω το ιδιο περπατω αλλιως δεν μιλω το ιδιο μιλω αλλιως δεν σκεφτομαι το ιδιο σκεφτομαι αλλιως κι ολα αυτα γιατι ο επισκεπτης απο καιρο το ροζ συννεφο κατεκτησε ετσι την παρουσια του επιμονα και ηχηρα Αλλα ο καλος μου λεει αποφασιστικα οτι Δεν υπάρχουν μονιμα σύννεφα Ο κύριος επισκέπτης είναι απρόσκλητος και δεν κατοικεί εκεί και ουτε είναι συγκάτοικος γιαυτό και θα υποστεί έξωση (με το καλό ή με το κακό)

Το μαγικο ροζ συννεφακι ...πρωτα το φανταστηκε η Στελλα μου λεει εχεις ενα ροζ συννεφακι στον εγκεφαλο!! της λεω εγω το ειδα γκριζο και γκριζο το εβλεπα στο γκριζο τοπιο των προβλεψεων του νοσοκομειου.. Ομως εγινε κατι μαγικο οταν ελαβα ηλεκτρονικα τις 455 εικόνες που περιείχε η μαγνητική μου κι αφού ο επίμονος μοντερ μου ο Γιαννης μου έμαθε να χειριζομαι το προγραμμα υποχρεωτικά εχουν τα νοσοκομεια για αυτη τη δουλεια.. Αρχισα να επεξεργαζομαι μια μια ολες τις εικονες με μια συγκεκριμενη εντολη απο τις εξι του προγραμματος που διαλεξε ο Γιαννης και δινει βασει προγραμματισμου προεπιλεγμενα χρωματα που φανταζομαι χρησιμοποιουν οι γιατροι για να διαβασουν με εναλλακτικους τροπους τις μαγνητικες Μολις εμφανιστηκε το ογκο συννεφακι ηταν ΡΟΖ!!! μονο του απεκτησε αυτο το χρωμα που ειχε ονειρευτει η Στελλα ξαφνικα τα Ομποε κονσερτος του Τελεμαν κι ιδού το βιντεακι .. Δεν ξέρω ποτε θα ξαναπιασω δουλειά παλι επαγγελματικα οπότε χαιρομαι που βρεθηκα πάλι στο νηπιαγωγείο με ηλεκτρονικές μπογιές και αμείωτο κέφι για ανακάλυψη ..

Ευχαριστώ για τη θεoρατη σου αγκαλιά

Νικο καλέ μου Που με έσωσες επειδή ήσουν εκεί.. Σε ευχαριστώ

Σε ευχαριστώ που Με πήγες βόλτα το απογευμα στο Σουνιο και μου ξαναδειξες τη θάλασσα.. βήμα βήμα αστραφτερη και ήρεμη.. Εγώ ευλογημένη από την αγάπη σου προσπαθώ να μάθω ξανά από την αρχή .. Ο ορίζοντας της θάλασσας είναι ο απέραντος νέος χάρτης μου .. Ευχαριστώ
Η γλυκεια αγάπη σου επιστρατεύει τη πιο μαγική χορωδία αγγέλων η μελωδία τους ξεκουράζει το μυαλό η γλυκεια τους ενέργεια γιατρευει γιατρευει με τη ΦΩΤΕΙΝΗ μαγική ενέργεια των χαδιων βρίσκω έτσι το πολύτιμο απόθεμα να σωσω τον εαυτό την υγεία ότι πολύτιμο ορίζεται ως ΖΩΗ ναι ΝΑΙ Νικο που δεν με εχασες από τα ματιά σου γλυκε μου και για αυτο βρίσκομαι ακόμη εδώ στην όχθη των ονείρων μας σκουπίζω τα ευφορα δάκρυα και υπόσχομαι θετικές και πολύχρωμες σκέψεις κόντρα σε ότι γκρίζο απειλεί την ύπαρξη θα γεννησουμε αυτό που νικάει τον φόβο και σώζει την ομορφιά όσο είμαι εδώ το υπόσχομαι σε ευχαριστώ που βρεθηκες κοντά μου όλο αυτό τον καιρό με τόσο μοναδικό τρόπο
Εξιτήριο από το νοσοκομείο .. Εισιτήριο σε έναν άλλο ρυθμό μια άλλη Προσεγγιση στη κάθε μέρα θησαυρίζω την πολύχρωμη παρουσία σου κι ευχαριστώ ..έξω από το νοσοκομείο προσπαθώ να μάθω να ψελλίζω άλλη μελωδία στην κάθε μέρα κάτι που να με βοηθήσει να αναλάβω δυνάμεις να προετοιμασω τη θεραπεία

Ευλογία είναι όταν ότι μου εμαθε η ΖΩΗ όταν ΟΛΑ της τα δώρα έρχονται να σου θυμίσουν την πολύτιμη ύπαρξη τους την ώρα που νομίζεις οτι η ασθενεια έρχεται αξαφνα να σου πάρει το δώρο της ύπαρξης από τα χέρια Ευλογια είναι να βρίσκεις υπέροχες λίμνες τα ματια των δικών σου να σου επιβεβαιώνουν οτι εκει που κατοικουν οι παιχνιδιαρες κόρες των ματιών εκεί αξίζει να ζει κανείς και η διαρκεια ειναι απειρη όταν οι στιγμές λάμπουν με το τόσο υπέροχο χρωμα τους

Δεν μπορείς να φανταστείς τι ομορφια εχουν τα ματια σου αυτές τις μέρες

Ευλογια είναι οπως λαμπεις σαν υπέροχη μελενια λαμπάδα και με φωτίζεις και με ζεσταινεις με τα υπέροχα φωτεινά σου έτος ευλογία είναι να ακυρώνεται κάθε απόσταση όταν παλλονται σε κοινή μελωδία οι καρδιές ευλογία είναι να βλεπεις στα χέρια και να νοιωθεις στα ματιά σου τη συγχωρεση εκεινη τη βαθειά αποδοχή

ευλογία είναι που οι ποιητές τόλμησαν να μοιραστούν μαζί μας τη Σοφια της ομορφιάς κι ετσι τώρα εδώ ευλογημένη αγαπημένη πιο σοφή χαίρομαι που σε αυτή τη κρίση με επισκευτηκε η ευκαιρία να μάθω τι είναι ευλογία να δω το αμέτρητο βάθος στο χρωμα των ματιών σου να με συγχωρεισ τοσο γενναιοδωρα και με αγαπάς με μια τόσο αμέτρητα ευλογημενη αγάπητι υπέροχα είναι τα δώρα σου και πόσο βαθειά σε ευχαριστώ που με υποδεχεσαι έτσι στη ΖΩΗ σου υπόσχομαι να μάθω το φως τούτης της ευλογίας και να αγαπώ όπως της αξίζει δεν ήξερα ότι θα υποδεχομουν στη ΖΩΗ μου τη γνώση να συστηθω με αυτή τη ευλογία και με τη σειρά μου ευλογώ στη προσευχή μου τούτη την ευλογημένη τύχη να μάθω ευχαριστώ ευχαριστώ για την αγάπη σου που δέχομαι υπέροχα τα δώρα της θέλω να σου ψιθυρισω το ταπεινό τραγούδι των ευχαριστιων να τιμήσω την αποδοχή και τη συγχωρεση

ευλογία είναι να έχεις ζήσει τέτοιες στιγμές ευχαριστώ την ευάλωτη τρυφερή και εύθραυστη ανθρώπινη μας φύση την ευλογημένη

ΝΙΚΟ!!! Ευχαριστώ για τη θεoρατη σου αγκαλιά

ευλογημένη από την αγάπη των δικών μου προσπαθώ να μάθω ξανά από την αρχή ..

Η θάλασσα μας μιλάει κάτω απ το στρώμα μας η θάλασσα είναι μεσα μας παντού ποτέ της δεν κοιμάται αύριο λέμε παρέα θα σου κάνουμε.. γιατί αύριο κι όχι σήμερα τώρα να σου μιλήσω να μιλήσουμε η θάλασσα της ψυχής μας τελειωμό δεν έχει με σκέφτεσαι σε σκέφτομαι ΟΛΑ μπορούν να γίνουν με την αγάπη μας τις φιλίες μας, με την ενέργεια μας, τη σκέψη μας τη θάλασσα της καρδιάς μας, όλα μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν.. Ο φίλος μου ο Νικος Ζωιοπουλος, φίλος καρδιακός ήρθε σήμερα το πρωι να με δει, με δυο λόγια που χε γράψει για τη θάλασσα... .. Ο Νικος Ν ..ο καλός μου.. Που με έσωσε επειδή ήταν εκεί.. Με πήγε βόλτα το απογευμα στο Σουνιο και μου ξαναδειξε τη θάλασσα.. βήμα βήμα αστραφτερη και ήρεμη.. Εγώ ευλογημένη από την αγάπη των δικών μου προσπαθώ να μάθω ξανά από την αρχή .. Ο ορίζοντας της θάλασσας είναι ο απέραντος νέος χάρτης μου .. Ευχαριστώ για τις παρουσίες
Η γλυκεια αγάπη των δικών μου ανθρώπων επιστρατεύει τη πιο μαγική χορωδία αγγέλων η μελωδία τους ξεκουράζει το μυαλό η γλυκεια τους ενέργεια γιατρευει, γιατρευει με τη ΦΩΤΕΙΝΗ μαγική ενέργεια των χαδιων βρίσκω έτσι το πολύτιμο απόθεμα να σωσω τον εαυτό την υγεία ότι πολύτιμο ορίζεται ως ΖΩΗ ναι Πετρο Φωτη Ματινα ΕΥΓΕΝΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ Νίκο Κωνσταντίνε Παναγιωτη Γιώργο ναι Μητερα ναι Θαναση ΝΑΙ Νικο που δεν με εχασες από τα ματιά σου γλυκε μου και για αυτο βρίσκομαι ακόμη εδώ στην όχθη των ονείρων μας σκουπίζω τα ευφορα δάκρυα και υπόσχομαι θετικές και πολύχρωμες σκέψεις κόντρα σε ότι γκρίζο απειλεί την ύπαρξη θα γεννησουμε αυτό που νικάει τον φόβο και σώζει την ομορφιά όσο είμαι εδώ το υπόσχομαι σας ευχαριστώ όλους που βρεθηκατε κοντά μου αυτό το δεκαήμερο οι τρυφερες σας σκέψεις μου δίνουν δύναμη

Εξιτήριο από το νοσοκομείο .. Εισητηριο σε έναν άλλο ρυθμό μια άλλη Προσεγγιση στη κάθε μέρα εισασταν πολλοί όλες αυτές τις μέρες που μου ψυθιρισατε τρυφερά λόγια δύναμης κι αγάπης θησαυριζω την πολύχρωμη παρουσία σας κι ευχαριστώ ..έξω από το νοσοκομείο προσπαθώ να μάθω να ψελιζω άλλη μελωδία στην κάθε μέρα κάτι που να με βοηθήσει να αναλλαβω δυνάμεις να προετοιμασω τη θεραπεία
Ευλογία είναι όταν ότι σου εμαθε η ΖΩΗ όταν ΟΛΑ της τα δώρα έρχονται να σου θυμίσουν την πολύτιμη ύπαρξη τους την ώρα που νομίζεις οτι η ασθενεια έρχεται αξαφνα να σου πάρει το δώρο της ύπαρξης από τα χέρια

Ευλογια είναι να βρίσκεις υπέροχες λίμνες τα ματια των φίλων να σου επιβεβαιώνουν οτι εκει που κατοικουν οι παιχνιδιαρες κόρες των ματιών εκεί αξίζει να ζει κανείς και η διαρκεια ειναι απειρη όταν οι στιγμές λάμπουν με το τόσο υπέροχο χρωμα τους

Ευλογια είναι οι δικοί σου να λάμπουν σαν υπέροχες μελενιες λαμπάδες να σε φωτίζουν και να σε ζεσταινουν με τα υπέροχα φωτεινά τους χέρια που διανύουν όλους τους ωκεανούς κι έρχονται κι αγγίζουν με το καυτερα ιαματικο φως τους την πληγή όσοι ωκεανοι κι αν μεσολαβουν ευλογία είναι να ακυρώνεται κάθε απόσταση όταν παλλονται σε κοινή μελωδία οι καρδιές

ευλογία είναι να βλεπεις στα χέρια και να νοιωθεις στα ματιά του αγαπημένου τη συγχωρεση εκεινη τη βαθειά αποδοχή

ευλογία είναι που οι ποιητές τόλμησαν να μοιραστούν μαζί μας τη Σοφια της ομορφιάς κι ετσι τώρα εδώ ευλογημένη αγαπημένη πιο σοφή χαίρομαι που σε αυτή τη κρίση με επισκευτηκε η ευκαιρία να μάθω τι είναι ευλογία να δω το αμέτρητο βάθος στο χρωμα των ματιών των ανθρώπων που με συγχωρουν για αυτό και με αγαπούν με μια τόσο αμέτρητα ευλογημενη αγάπη τι υπέροχα είναι τα δώρα σας πόσο βαθειά σας ευχαριστώ που με υποδεχεστε έτσι στη ΖΩΗ σας υπόσχομαι να μάθω το φως τούτης της ευλογίας και να αγαπώ όπως της αξίζει δεν ήξερα ότι θα υποδεχομουν στη ΖΩΗ μου τη γνώση να συστηθω με αυτή τη ευλογία και με τη σειρά μου ευλογώ στη προσευχή μου τούτη την ευλογημένη τύχη να μάθω ευχαριστώ ευχαριστώ για την αγάπη που δέχομαι υπέροχα τα δώρα σας θέλω να ψιθυρισω στον καθένα το ταπεινό τραγούδι των ευχαριστιων να τιμήσω την αποδοχή και τη συγχωρεση ευλογία είναι να έχεις ζήσει τέτοιες στιγμές ευχαριστώ την ευάλωτη τρυφερή και εύθραυστη ανθρώπινη μας φύση την ευλογημένη