Κατοικω απεναντι από ένα παρκο το πρωι ξυπναω με τα πουλια το βραδυ κοιμαμαι με τα πουλια ολη τη μερα τα ακουω να σκαρωνουν μελωδιες με κεφι και οιστρο παιζουν παιχνιδι ποιος θα φτασει στη κορφη tου δεντρου πιο γρηγορα Μια μερα δυο πουλια διαλεξαν το μπαλκονι μου να κανουν ερωτα μεγαλη τιμη σκεφτηκα και τα χαζευα να χαιρονται αυτό το κομματι της ζωης
Σημερα διαλεξαν να σταθουν σε 5 καλωδια τηλεεπικοινωνιων κατι σαν πενταγραμμο μουσικο μια ομαδα από πουλια πηρε το καθενα τη θεση του και από εκει τραγουδουσε…. τι υπεροχο θεαμα Τι δωρο να βρισκεται η φυση τοσο κυριολεκτικα διπλα μας και να μιλαει για τις ισορροπίες
Μα τα δωρα ειναι εκει διπλα, απλα κανεις μια κινηση να τα πιασεις και μετα οφειλεις να τα μοιραστεις αλλιως εισαι μισός ανθρωπος και το θεικο ειναι παντου δiαχυτο αλλον για τον καθενα ειναι μια ενεργεια διαχυτη και ο καθενας την προσλαμβανει αναλογα με την αναγκη και τη δυναμη του
που βασιζεται ακριβως στο μοιρασμα σπουδαιο πραμα
2 σχόλια:
πραγματι σπουδαιο πραγμα λουκια
σε ευχαριστω καλε μου Γαβριηλ!
Δημοσίευση σχολίου