Σοφια...πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα· μειζων δε τουτων η αγαπη Faith, hope, love abide, these three; but the greatest of these is love.

Γνωρισα της Ελζμπιετα Τοβαρνικα στην Κρακοβια οταν ειμασταν εκει με τον Πραισνερ για την ηχογραφηση της μουσικης της ταινιας μου Κουαρετο σε 4 κινησεις http://www.luciarikaki.gr/ff_QUARTET%20IN%204%20MOVEMENTS.htm
Καναμε προβες στα λογια του Παλαμα που ακουγονται στη δικη μου ταινια αλλα εγω
Ακομη ακουγα στα αυτια μου την αποδοση της της επιστολης προς Κορινθιους την οποια δημοσιευω σημερα λογω της επικαιρης γιορτης της Σοφιας Πιστης Ελπίδας
music: Z.Preisner( from the film "Bleu" του Κισλόφσκι.)

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Α΄επιστολη Παύλου προς Κορινθίους ( 13 κεφ.)
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω,γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι.και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι,αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί,ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία.πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται.

εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην.ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.

νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα.μείζων δε τούτων η αγάπη.

Αποστόλου Παύλου Α' Κορινθίους Επιστολή ιγ΄
Hymn to Love
If I speak in the tongues of men and of angels, but have not love,
I am a noisy gong or a clanging cymbal.
And if I have prophetic powers, and understand all mysteries and all knowledge,
and if I have all faith, so as to remove mountains,
but have not love, I am nothing.
If I give away all I have, and if I deliver my body to be burned,
but have not love, I gain nothing.
Love is patient and kind; love is not jealous or boastful;
it is not arrogant or rude.
Love does not insist on its own way;
it is not irritable or resentful;
it does not rejoice at wrong, but rejoices in the right.
Love bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things.
Love never ends; as for prophecies, they will pass away; as for tongues, they will cease; as for knowledge, it will pass away.
For our knowledge is imperfect and our prophecy is imperfect; but when the perfect comes, the imperfect will pass away.
When I was a child, I spoke like a child, I thought like a child, I reasoned like a child;
when I became a man, I gave up childish ways. For now we see in a mirror dimly, but then face to face.
Now I know in part; then I shall understand fully, even as I have been fully understood.
So faith, hope, love abide, these three; but the greatest of these is love.
Chapter Thirteen of St. Paul's First Letter to the Corinthians