in the mirrors Στους καθρέφτες με αφορμή τον Α the great

Στους καθρέφτες με αφορμή τον Α the great και τον A the red planet και οτι αλλο Α you name it..Does anybody have a clou?? klu? while crossing the other side of the street..how many accidents παραμονεύουν???

Όταν ήταν μικρή η θέα των ματιών της την τρόμαζε. Δεν τολμούσε να πλησιάσει τον καθρέφτη
Γιατί τα μάτια της μεγάλωναν και την απειλούσαν. Όσο πλησίαζε στον καθρέφτη, καταργούσε την απόσταση. Η ασθενική της όραση δεν την ενοχλούσε πια. Έβλεπε καθαρά.
Οι κόρες των ματιών δεν ήταν πια θολές. Τρόμαζε όμως. Το σκοτεινό βάθος που υποσχόταν το κέντρο τους, φάνταζε εξαιρετικά δύσβατο. Τρόμαζε και απέφευγε να συναντήσει το ίδιο της το βλέμμα στον καθρέφτη. Της άρεσε όμως να κοιτάζει το σώμα της το απολάμβανε. Ενα ακέφαλο σώμα προτιμούσε να βλέπει χωρίς το απόλυτα εξεταστικό βάθος των ματιών.
Ο άνθρωπος περπατά μέσα στην εικόνα του, βαδίζει μέσα της κάνει περίπατο.
Έτσι εμφανίστηκε και εκείνος σαν να περπάτησε μέσα στη δική της εικόνα εμφανίστηκε.
Και της είπε
«Να περιμένεις και να κοιτάζεις μέσα στο χρόνο και το αντικείμενο του βλέμματος σου θα επιστρέφει στη φωτεινή συνθήκη της πιθανότητας»
Έτσι της είπε και πάλι εξαφανίστηκε.
Και από τότε εκείνη έκανε κάθε απόγευμα λίγο πριν τη μαγική ώρα που το φως φοράει τα πιο γλυκά του ρούχα, τότε εκείνη έκανε τον περίπατο της .Τον περίπατο που υποχρέωνε ο χρόνος της αναμονής.
Και μετά επέστρεφε στους καθρέφτες της και σκεφτόταν ότι το αντικείμενο του βλέμματος μας βρίσκεται συνήθως μπροστά μας, γίνεται ο οπτικός χώρος που μας περιλαμβάνει, την αντανάκλαση του ματιού μας περιλαμβάνει. Εκεί βρίσκεται ο λαβύρινθος και μετά ο λαβύρινθος γίνεται κάτι σαν μάσκα στο πρόσωπο.
Εκείνος έλειπε , το παράπονο της βελόνιζε την ψυχή της σε βάθος απρόσιτο
«Είμαστε φωτεινοί στα σκοτάδια μας» της είπε εκείνος όταν ξανάρθε το χειμώνα Επέστρεφε πιο συχνά τον χειμώνα απ’ ότι το καλοκαίρι
«Η αγκαλιά είναι φωτιά» είχε πει εκείνος όταν είχε βρεθεί στα μέρη της και χιόνιζε εκείνο τον χειμώνα και είχε κοιμηθεί μαζί της σε αυτό το σπίτι με τους καθρέφτες.
Παραδομένοι στον ύπνο δεν κατάλαβαν ότι αυτό που έφτιαχνε τη λάβα που γλίστρησε από το παράθυρο και έσβηνε το χιόνι ήταν η φωτιά των δικών τους σωμάτων, άσβεστη που κάθε νύχτα χόρευε με τις φλόγες ψηλά περήφανες
Μια λαίμαργη φωτιά ήταν η ζωή τους και εκείνοι φρόντιζαν ακούραστα τη λάμψη της με τη φροντίδα και τη προσήλωση που κρατούν οι άντρες τη φωτιά αναμένη στο χωριά όταν χιονίζει
Πριν ξαναφύγει εκείνο το πρωί της άφησε ένα γράμμα γραμμένο σε ένα χαρτί από εφημερίδα που βρήκε στη κουζίνα.
Με αυτή είχαν τυλίξει τα κεράσια και κανείς δεν είχε ασχοληθεί να διαβάσει τι θεομηνίες που προέβλεπαν οι μετεωρολόγοι οι καθηγητές υδραυλικής και άλλοι επιστήμονες που ασχολούνται με τα ακραία καιρικά φαινόμενα
«Ναι ξερώ από που έρχομαι» έγραψε
«Αχόρταγος σαν φλόγα
Καίγομαι και τρώγω τον εαυτό μου
Ότι πιάνω γίνεται φως ότι αφήνω είναι στάχτη
Φλόγα είμαι σίγουρα»
Τώρα αυτός έφυγε, γιατί τον πήρε μακριά μια αρρώστια που την ονόμασαν φόβο
Μέσα στο φόβο δεν ακούς τη λογική. Φοβάσαι να την βρεις και φοβάσαι ότι δεν θα τη βρεις Φοβάσαι ότι θα εξαφανιστείς στη θάλασσα πριν καν φτάσεις στη πόλη και φοβάσαι να φτάσεις στη πόλη
Τώρα αυτός ο απών πως αναπαρίσταται Πώς να δώσει μια πιστή, μια οπτική αναπαράσταση της επιθυμίας να δει τον απόντα. Τον ψάχνει σε όλους τους καθρέφτες αλλά εκείνος πουθενά
Έτσι κάλυψε με λευκα μακριά υφάσματα όλους τους καθρέπτες του σπιτιού.
Εκλεισε όλα τα παράθυρα και αρνείται πια να παρατηρεί το χρόνο που περνά
"Για μένα ο χρόνος σταμάτησε όταν σε συνάντησα" έγραψε σε ένα χαρτί από εφημερίδα που είχε τυλίξει τα πρώτα κεράσια και την έκανε σαΐτα και το πέταξε στον αέρα έξω από το παράθυρο.
Τo έκλεισε βιαστικά με θόρυβο να μην δει κατά που θα πετούσε το χαρτί.