'Αλλα θα έγραφα σήμερα, για τα άγρια τριαντάφυλλα ,για τα δέντρα με καρπούς ,για τα χάδια κατω απο τον ουρανό με φεγγάρι, για το περπάτημα στην άκρη της θάλασσας το φθινόπωρο,γιά την άλλη όψη του τοπίου, αυτά τα βράδυα.
Είναι αλήθεια όταν περπατάς το φθινόπωρο,η μυρωδιά είναι εκείνη που σε οδηγει στην ανακάλυψη του τοπίου,του άλλου.Του τοπίου γενικά. Και πάλι και μέσα ο άλλος.
Ομως τώρα διαβάζω τον Αλεφ γιά το βιβλίο "Θέλω να κοιτάζω" και έτσι το μυαλό έφυγε απο την εξοχή,ευεργετικη σαν .Αχ σαν μυρωδιες, σαν μελωδίες.
Αχ απολαυσης. Αχ πάλι. και Αχ Ευγνωμοσύνη.
Αλλά ξαναγύρισα στον καθρέφτη
Mου είπε ότι δεν θα μου ξανακάνει κακό. Εριξε νερό στο πρόσωπο του.
Κοιτάχτηκε στον καθρεφτη και είπε
"Φαίνεται ότι έχω βρέξει τα μαλλιά μου;"
"Οχι" είπα και έφυγε με μαλλιά υγρά και καρδιά υγρή απο τα φιλήματα.
Πάλι στον Αλεφ
Εχουμε ανάγκη την τέχνη για να μη μας σκοτώσει η αλήθεια;
Στεγνώνει αλήθεια το κορίτσι που περιφέρεται σαν διψασμένος κυνηγός;
Με ποια ταχυτητα πρέπει να κινειται; Μενουμε με την πείνα μας;
Όταν δυο ανθρωποι συναντηθούν η ζωή τους είναι ήδη εκεί.Αυτο είναι βεβαιότητα
Ποσο αλλαζουν δεν ξερω να σου πω. Μετακινούνται, αλλα όπως λέει και εκείνος με τα βρεμμένα μαλλιά, σαν το εκκρεμές επιστρέφουν στην αρχικη τους θεση ισοροπίας.
Λέει πάλι ο Αλεφ στο εξαιρετικο κειμενο για το βιβλίο http://alefmoha.blogspot.com/2007/09/blog-post_27.html Που παρ’ όλα αυτά τολμά, και λέει με τρόπο κρυστάλλινο, τα πράγματα με τ’ όνομά τους: «Κανένας εδώ μέσα δεν πιστεύει σ’ αυτό που κάνει. Λέει ψέματα ο εγκληματίας με τις χειροπέδες, λέει ψέματα ο φρουρός που τον συνοδεύει, λέει ψέματα ο δικηγόρος, λέει ψέματα ο δικαστής. Λένε ψέματα οι γραμματείς και οι υπάλληλοι των γραφείων. Λένε ψέματα τα συμβούλια και τα ποινικά δικαστήρια, λένε ψέματα οι δικαστικές οργανώσεις και οι εφημερίδες τους. Λένε ψέματα τα συνέδρια, οι ολομέλειες, τα εγκαίνια με τα βελούδα και οι τηλεοράσεις. Λένε ψέματα οι δημοσιογράφοι και οι συνεντευξιαζόμενοι. Κι εγώ είμαι ένα ακόμα ψέμα ανάμεσα στα άλλα».Ο συγγραφέας ήταν απ’ την αρχή αποφασισμένος να πει την αλήθεια.
Εγώ θα ρωτήσω και τον καθρέφτη ποιός φωτισμός δεν κρύβει την αλήθεια. Πάντως οι λεκέδες στο κόκκινο φουστάνι επιμένουν.Και το έβαλα και στους 70 βαθμους .Λέω να το κάψω η πιο καλά να πάρω άλλο.
6 σχόλια:
Μου άρεσε το κειμενάκι και δη το γνωστό Νιτσεϊκό τσιτάτο για την αλήθεια και την τέχνη,αν και διαφωνώ εδώ με τον αγαπημένο μου στοχαστή.Πιστεύω ακράδαντα πως η Αλήθεια είναι αυτό που κάποτε θα μας ελευθερώσει,όχι βέβαια από το ψέμα μα από τον περιττό φόβο του αγνώστου,του "υπαρξιακού κενού".
Η ομορφότερη πάντως φράση που έχω ακούσει για την σχέση ψέματος κι αλήθειας ήταν στην σχετικά πρόσφατη ταινία VforVendetta :
"Οι καλλιτέχνες λένε ψέματα για να πουν την αλήθεια,ενώ οι πολιτικοί κάνουν το ίδιο για να την κρύψουν".
kali i frasi kai gonimi i diafonia sou
etsi ki allios afto pou kanoume sti texni exei toso kataskevi pou tha itan psemma na poume oti einai alithino alla the quest for truth remains a constant quest
kalimera
Τα ψέματα των καλλιτεχνών ίσως χρειάζονταν εισαγωγικά.
Δεν είναι "ψέμα" οι θεϊστικές εικονογραφίες του Michelangelo στην Capela Sistina;Δεν είναι "ψέμα" μία ταινία επιστημονικής φαντασίας;Δεν είναι επίσης "ψέμα" ένα φανταστικό μυθιστόρημα περί πολέμου βαμπίρ και λυκανθρώπων;
Μόνο που εδώ το "ψέμα" ταυτίζεται εν πολλοίς με την φαντασία,η οποία εμπεριέχει πολλή,μα πάρα πολλή αλήθεια μέσα της,υποκειμενική κι ουχί μόνο.
Ενώ το ψέμα των πολιτικών συνεπάγεται φρούδες ψηφοθηρικές υποσχέσεις και μία ιδιοτελή κατακρεούργηση της "πραγματικότητας".
Οι μεν είναι γνήσιοι οραματιστές ενώ οι δε είναι στυγνοί υποκριτές.
Πολλή καλημέρα Λουκία :)
Ενώ θυμόμουν τις ταινίες τόσο καλά, είχα ξεχάσει το πόσο μαγικά και διαβρωτικά γράφεις. Σ' ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη, την παραπομπή, το κείμενο που χαιδεύει αλλά και πονάει. Και ναι, "το κορίτσι που περιφέρεται σαν διψασμένος κυνηγός" ούτε ξεδιψά αλλ' ούτε "στεγνώνει". Καλό μήνα, φιλί καλό κι από τους δυο
Aγαπητε Υδροχόοε και καλε μου συνομιλητή,θέλω να μίλησω και λίγο υπέρ των λίγων οραματιστών στη πολιτική γιατι έτυχε να γνωρίσω καποιους Τους καταπιε βεβαια ο κυνισμος του συστηματος και τους εξορισε απο τον ενεργο στιβο Εμ τι θα έκανε; Και τωρα αυτο που με νοιάζει ειναι πως οι ανθρωποι που απασχολουνται με τα κοινα μπορουν να εξακολουθουν να κινητοποιούν το πνευμα και να παρεμβαινουν στα πραγματα Ο στιβος της τεχνης ειναι ενας Αλλα πρέπει να εφευρεθουν και εκεινες οι πρωτοβουλιες για την ευρυτερη κοινωνικη παρεμβαση Κι εμεις ειμαστε αρκετα θυματα του κυκλωματος διανομης που δεν επιτρεπει στις πραγματικα ανεξαρτητες φωνες να ακουστουν
Ευτυχως υπαρχει και το ιντερνετ!! Ας μας παει καλα η μερα ειναι και η πρωτη του επισημου φθινοπωρου αν και η θαλασσα ξερειες η θαλασσα μας ειναι ακομα ετοιμη να μας δεχτει Ζεστη
Αλεφ όαση ηταν και για μενα το μπλόγκ σου Την ηπια και διαρκης αισθητικη απολαυση
Οπως και ο τοπος συναντησεων που εχεις φτιαξει εκει. Εχεις τη ιδια δυναμη φιλοξενιας στον ιστο και στη πραγματικοτητα.Εστειλα το μπλογκ σου σε πολλους φιλους και απο χτες παιρνω ευχαριστηρια για σενα Ελπιζω να στα απευθυνουν και αμεσα.Προς το παρον σε ευχαριστω εγω εκ μερους τους
Ημουν λιγο νευρικη προχτες συγχωρεσε με ,οσο εμπειρος και να ειναι ο "καλλιτεχνης" τη στιγμη που το πονημα παραδιδεται..ξερεις..
Αλλα ηταν πολυ ευχαριστη συναντηση τελικα
Καλο μηνα
Δημοσίευση σχολίου