Always draw a circle around the ones you love

Always draw a circle around the ones you love
Tο μυαλό της γυρίζει πάλι σε εκείνες τις μέρες στη θάλασσα με μόνο μοναδικό φόντο το γαλάζιο ορίζοντα, εκείνον που ενώνει τους ανθρώπους με το βλέμμα στο άπειρο. Τότε που εκείνος της είχε πει:

«Always draw a circle around the ones you love. Never draw a heart, because hearts can be broken. But circles are never ending; they always join».
Στάθηκε να κοιτάξει μαζί του εκείνο τον απέραντο γαλάζιο ορίζοντα και του είπε:
«I remember you from some time. I can’t recall when».
Και εκείνος :
«You were my eyes then».
Και καθώς περπατούσαν ξυπόλυτοι στην άμμο,τού θύμισε:
«Ι could only see through your glance».
Και εκείνος την πλησίασε σε εκείνον το μεγάλο περίπατο και της πρότεινε:
«Ι want you to guide me to the paths your eyes have drawn».
Συμφώνησε εκείνη, καθώς τον αγκάλιαζε:
«This is the only map I may recognize».
Και εκείνος την έσφιξε στην αγκαλιά του :
«Τhe only country I may call my own».
Εκείνη είπε τότε, καθώς ο ήλιος άρχισε πάλι το παιχνίδι με τις σκιές:
«Come inside me with a strong, silent cry».
Εκείνος άγγιξε τα χείλη του στα δικά της και την καθησύχασε:
«I love you beyond time».
Του θύμισε ότι καμιά φορά η τόση ομορφιά αγγίζει το αδιέξοδο και άρχισε να μπαίνει στη θάλασσα ντυμένη στα λευκά. Παραδόθηκε στην ταραγμένη παραλία με τα κύματα.
«Two days now Ι swim in your sea. It looks WILDER than ours, but once you are in, it is so softly inviting. Its breath becomes so welcoming you give in to her».
Εκείνος χάζευε από μακριά πια τον υγρό περίπατό της και έμεινε εκεί να την κοιτάζει:
«No wonder how our sea looks WILDER to you, maybe deeper… as it has been fed with your tears».
Τα δάκρυα της δε φαίνονται πια. Μπερδεύονται με την υγρασία των κυμάτων.
«Yes, my tears will find their way to the sea. They are so many now... Ι will offer her, you my tears. I hope she will accept me».
Και εκείνος της μίλησε πάλι με σιγουριά :
«Can't imagine that she won't accept you or your tears. I mean both of you are made from one element: pure water. You both share one heart that beats forever. And your roots belong to every possible cloud, angels’ home. I can touch the beating of your heart and get wet. You play this harmony which seduces me to dance in your rain».
Εκείνη είχε πια χωθεί στην υγρή αγκαλιά της θάλασσας. Άκουγε ακομη τα λόγια του και θυμόταν.