Όταν εχεις ανοικτα ταυτοχρονα 3 βιβλια νομιζω ότι τελικα δεν μπορεις να διαβασεις κανεναδεν μπορεις να συγκεντρωθεις ολοκληρωτικα σε κανενα
Συμβαινει ορισμενες φορες να μην καταφερουμε να τελειωσουμε ένα βιβλιο,όπως το θελαμε παρ ολη την επιθυμια και την προσπαθεια…
Καποια στιγμη όμως αυτος ο λογαριασμος με αυτο το βιβλιο καλο είναι να τελειωνει
Όχι ότι το λησμονουμε ,όχι ότι δεν αποτελει πολυτιμη περιουσια της μνημης
Όμως επιτελους το κλεινουμε, του χαιδευουμε απαλα τη ραχη, το βαζουμε σε ένα ομορφο σημειο της βιβλιοθηκης,να το αντικρυζουμε που και που με γλυκυτητα και εντιμοτητα για ότι μας χαρισε η αναγνωση του και το αφηνουμε εκει κλειστο.
Αλλιως δεν μπορουμε ουσιαστικα να διαβασουμε κανενα καινουργιο
Ποσο μαλλον αν εχουμε τρια τεσσερα βιβλια ταυτοχρονα ανοικτα ,με την συνεχη σκεψη ότι τα εχουμε αφησει υπολοιπα και για αυτό δεν γινεται να κλεισουν
Η εικονα μεταφορικα και κυριολεκτικα λεει ότι σε ένα τοπιο με τρια βιβλια ανοικτα το ματι πηγαινει από το ένα στο αλλο ετσι και η σκεψη ετσι και το συναισθημα αρα πουθενα δεν βρισκεται ολοκληρωτικα
Σε ένα τοπιο με ένα βιβλιο ανοικτο το ματι συγκεντρώνεται εκει
Οσο διαβαζει η ψυχη εννοειται ότι θυμαται ότι προηγουμενα βιβλια εχει διαβασει και κανει διαλογο μαζι τους γαιτι η μνημη είναι εκει και δουλευει ακουραστα και καλα κανει
Όμως εδώ το τοπιο είναι ξεκαθαρο κι αυτο βοηθα και τη ψυχη να είναι καθαρη και τα ποδια να περπατουν πιο αναλαφρα
όλα τα ανοικτα βιβλια που κραταμε ανοικτα γιατι δεν βρισκουμε τη δυναμη να τα κλεισουμε όχι για να τα ακυρωσουμε αλλα για να τους δωσουμε με γλυκυτητα και χαδια την πραγματικη ομορφη θεση που τους ανηκει σε ένα αγαπημενο ραφι της βιβλιοθηκης κλειστα πια περιουσια της μνημης
Όμως επιτελους το κλεινουμε, του χαιδευουμε απαλα τη ραχη, το βαζουμε σε ένα ομορφο σημειο της βιβλιοθηκης,να το αντικρυζουμε που και που με γλυκυτητα και εντιμοτητα για ότι μας χαρισε η αναγνωση του και το αφηνουμε εκει κλειστο.
Αλλιως δεν μπορουμε ουσιαστικα να διαβασουμε κανενα καινουργιο
Ποσο μαλλον αν εχουμε τρια τεσσερα βιβλια ταυτοχρονα ανοικτα ,με την συνεχη σκεψη ότι τα εχουμε αφησει υπολοιπα και για αυτό δεν γινεται να κλεισουν
Η εικονα μεταφορικα και κυριολεκτικα λεει ότι σε ένα τοπιο με τρια βιβλια ανοικτα το ματι πηγαινει από το ένα στο αλλο ετσι και η σκεψη ετσι και το συναισθημα αρα πουθενα δεν βρισκεται ολοκληρωτικα
Σε ένα τοπιο με ένα βιβλιο ανοικτο το ματι συγκεντρώνεται εκειΟσο διαβαζει η ψυχη εννοειται ότι θυμαται ότι προηγουμενα βιβλια εχει διαβασει και κανει διαλογο μαζι τους γαιτι η μνημη είναι εκει και δουλευει ακουραστα και καλα κανει
Όμως εδώ το τοπιο είναι ξεκαθαρο κι αυτο βοηθα και τη ψυχη να είναι καθαρη και τα ποδια να περπατουν πιο αναλαφρα
όλα τα ανοικτα βιβλια που κραταμε ανοικτα γιατι δεν βρισκουμε τη δυναμη να τα κλεισουμε όχι για να τα ακυρωσουμε αλλα για να τους δωσουμε με γλυκυτητα και χαδια την πραγματικη ομορφη θεση που τους ανηκει σε ένα αγαπημενο ραφι της βιβλιοθηκης κλειστα πια περιουσια της μνημης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου