Sans toi...

Sans toi les emotions d'aujourdhui ne seraient que le peau morte des emotions d'autrefois.. κι'εκει που διαβαζω αργα για αξεδιψαστα θέλω... βλέπω το ανοιγμα της ράχης του βιβλίου να αναπαυεται συμμετρικα με την ελαχιστη σκουρα σχισμη αναμεσα στα ποδια μου

Tο στομα μπορει να πιει τη γευση των χειλιων;..Οι φίλοι μας οι σοφοί της ανατολής θα έλεγαν ότι είχαμε συναντηθει μια δύο ισως και πιό πολλές φορές σε άλλες ζωές όπου φτιάχναμε άλλες δουλειές ,αλλά καλλιεργούσαμε τις ίδιες ψυχές..αλλιώς πως να εξηγήσω ότι γράφεις έτσι για εμμονές που γνωρίζω σα δικές μου..πώς με κιτάπια της ανατολής;

Είμαι γεμάτη απο τα χάδια σου ,γεμάτη δάκρυα,ένα μικρό κορίτσι 8 χρόνων καρφώνει το βλέμμα της στα κλαμένα μάτια μου..ακόμη με κοιτάζει με μάτια πράσινα σαν τα δικά σου στο φως..Ηθελα να σου πω κι άν χαιδευομαι χωρις εσένα, είναι που με εσενα χαιδεύομαι έτσι...

Καθε τελος είναι μια καινουργια αρχη..
Οι μικροι θανατοι δεν είναι παρα οι αλλαγες που φέρνουν οι εποχες για να συνεχιζει η φυση να ανθιζει και να κυλαει η ζωη..
Το ξερεις
Δες όλα τα σημαιακια από τις πολεις και τις χωρες που δειχνουν ολους αυτους τους αναπαντεχους επισκεπτες που σου κτυπησαν την πόρτα από ολες στις μεριες του κοσμου και αφησαν ένα μικρο λουλουδι, η ενα σπορο στη πορτα σου
Για να σου θυμισουν
κατι που ξερεις τοσο καλα
Καθε τελος είναι μια καινουργια αρχη
Ακουγεσαι διαφορετικα
Αν επιστρεψεις στο κεντρο…
Μην κλεισεις εντελώς πισω σου τη πορτα Ασε μια χαραμαδα για να γλιστραει το φως.. και ίσως καποιος ηχος… η καποια μουσικη ..Ε?
Σε παρακαλω