δεν ξερω αν ειναι η οψις φιλε Νικο αλλα μια και προτεινες τα λογια του Αριστοτελη ὥσπερ τοῦ ἐρᾶν ἡ διὰ τῆς ὄψεως ἡδονή και καθως κοιταζα το καθαρο τοπιο μετα τη βροχη σκεφτηκα και παλι οτι σε αυτη την εποχη που ολα ανοιγουν και μυριζουν μεθυστικα και ερεθιστικα, τι κανουμε καθισμενοι εγκλειστοι; και γιατί δεν εξορμουμε σε καθε τι που προικισμενο απο τα χρωματα τις μυρωδιες και τις ομορφιες της φυσης προσφερεται τοσο απλοχερα οχι μονο στην οψη, στην αφη αλλα και σε καθε ερεθισμα. Γιατι το προσπερναμε; και εκεινοι που δεν προσπερνουν αλλα αφιερωνουν τον χρονο τη ματια τους, τα χερια και το σωμα τους στις ηδονες τη φυσης..πιο χαρουμενοι δεν είναι; και πιο ωραια δεν ζωγραφιζει το χαμογελο στο προσωπο τους το ιχνος της χαρας.
Γιατι βιαζομαστε να προσπερασουμε τις ομορφιες τις τοσο διπλανες μας και θηρευουμε τι; αυλες δοξες και αξιες τυπωμενες σε χαρτονομισματα ευλεκτα και εφημερα
Ενα λικινισμα..ενα λικνισμα στη πολυθρονα της στιγμης και ωπ εικονες ηχοι και μυρωδιες της ανοιξης υποδεχονται το καλοκαιρι και ο καιρος καλος, ειναι για σκεψεις βολτες στην ακροθαλασσια και με ελαχιστα ενδυματα και πανοπλιες. Εκει ξυπολητοι συναντουμε το κυμα κι αν σηκωσουμε λιγο περισσοτερο το βλεμμα θα συναντησουμε τη γραμμη του οριζοντα και ναι θα φτερουγισει η ψυχη μας πανοπλη με την ομορφια που τωρα δα σε καθε σηκωμα του βλεμματος στο απειρο καταφερνει να απολαυσει δωρεαν χωρις τιμημα,χωρις συναλλαγη.
Οι συναλλαγες ειναι για εκεινους που εχουν απο καιρο αναχωρισει απο το παιχνδι της ομορφιας και εγκλειστοι παραμενουν σε ενα κυνηγι με απιαστα θηραματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου