Lyublyu glaza tvoi moj drug

εν αρχη υπαρχει μια ελξη που ξεκιναει απο το βλεμμα
εκει κατοικει η υποσχεση η η προσδοκια
αυτη η ελξη οδηγει την επιμονη η την προσμονη
τα αλλα επονται κι αν ειναι κανεις τυχερος η ικανα επιμονος η ικανα υπομονετικος
θα διανυσει μονοπατια που δεν περπατησε ποτε..με το βλεμμα και με τη ψυχη
ενω θα σειεται σαν σεισμος..Κατάλαβες?



Lyublyu glaza tvoi moj drug
S igroj ih plamenno-chudesnoj
Kogda ih pripodymesh' vdrug
I slovno molniej nebesnoj
Okinesh' beglo celyj krug...

No est' sil'nej ocharovan'ya:
Glaza, potuplennye nic
V minuty strastnogo lobzan'ya
I skvoz' opushchennyh resnic
Ugryumyj, tusklyj ogn' zhelan'ya

I love your dear eyes, my friend,
With their play so bright and wondrous,
When you promptly rise them, and,
Like with a lightning in the wildness,
Embrace at once the whole land.

But there's more fabulous attraction:
The eyes directed to the floor
During the crazy osculation,
And through the lashes, set before,
The dusk and gloomy flame of passion