Ο Ήλιος ξυπνάει, με ρόδινες αχτίνες. Κάθε πρωί ανατέλλει, εκει πισω από το βουνό, βρίσκεται πάντα εκεί αδιαπραγμάτευτα για να βοηθήσει στο ξεκίνημα της κάθε μέρας....κοιτάζει από τη μεριά του Ηλίου, σαν να μιλαει στο ήλιο σαν να μακαρίζει και αυτή τη σημερινή ανατολή.. ομολογει εκει στο πρωινο φως τα θελω της, τις λιγες λέξεις με τις τόσες προσδοκίες. ..
πώς θα ήθελα -Δίχως κανείς να καταλάβει -
Ν' ακολουθήσω την αχτίδα Να πάω εκεί όπου δεν είμαι.
Εσύ να ακτινοβολείς -Η ευτυχία μου θα 'ναι Στ' άστρα να δείχνεις Φως τι θα πει.
Σε ποθώ...Να ψιθυρίσω θέλω Στην αχτίδα Εσένα θέλω, σε ποθώ.
Εκείνος είναι μόνο αχτίδα..Εκείνος είναι μόνο φως ...
Να ψιθυρίζει ξέρει μόνο και να ζεσταίνει με αυτό.
Πρόσεχε αχτίδα μου, προσεχε σε παρακαλω μου είχε πεί τότε...όταν ακόμη ο πόλεμος.....
4 σχόλια:
ήλιος, θάλασσα και πόθος
για όλα αυτά, για όλα εκείνα
καλησπέρα
h megaliteri klironomia pou exoume ine oti exoume pisti oti o kosmos ine omorfos, emis tixeroi pou ton zoume, kai oti prepi na prosferoume to kalitero apo sebasmo stin omorfia tou :-)
και για τα αλλα..αγαπητε προφητη που θα ερθουν χωρις να μας ρωτησουν αλλα εκει μολις στριβουμε τη γωνια ενα αναπαντεχο φως προσμενει να σου δειξει εκεινο το δρομο που ειχες δει στο ονειρο αλλα δεν αποφασισες να ακολουθησεις κι ας ηξερες απ εξω ολες τις προφητειες για τους δρομους που λουζει το φως
Eκεινος ξετυλιγε τα χρωματιστα πανια και εγω διαπραγματευομουν τη τιμη..Eσυ θα χασεις ειπε... τοσα χρωματα κι εσυ νοιαζεσαι για το κοστος;.. εσυ θα χασεις.Τυλιξε ολα τα χρωματα..Τι αγορασατε; ρωτησε ο φρουρος στα συνορα.. Τιποτα κατι πανια του ειπα.. θελετε να τα δειτε; Οχι με τυφλωνουν τα χρωματα ειπε πολυ φως..ηπιαμε στη υγεια των παιδιων με το πλατυ χαμογελο κι ας ειχαν αρχισει να κατοικουν λευκες ινες στους κροταφους τους... εκεινοι παιδια ησαν μεσα τους και τιποτα δεν το κρυβε
ευχαριστω αδελφι.. και χορνια πολλα ...περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου διηγησώμεθα…
που ελεγε και ο Αγιος Αθανασιος
Δημοσίευση σχολίου