Ευτυχία πολύ κοντά στα δάκρυα

Η θαλασσα αγριεψε αυτές τις μερες και εριξε στην αμμο κατι προχειρες κατασκευες των προχειρα σκεπτομενων Ελληνων που κυνηγουμε κι εμεις σαν ολους τους Δυτικους και προσφατα και πολλους Ανατολικους την προσκαιρη λυση.
Το ‘χουν πει τα τραγουδια, τα παλατια στην αμμο είναι ωραια τροφη για τον βορειά, τα κανει συντριμια κομματια. Απο το παραθυρο μου βλεπω τα συντριμια, αλλα βλεπω και μια απεραντη θαλασσα και μυριζω τη χειμωνιατικη αυρα της και μου ερχεται παλι στο μυαλο εκεινος ο στιχος που ειχα διαβασει για το Αιγαιο. Ευτυχια, ευτυχια πολύ κοντα στα δακρυα. Αναπνεεις καλα η καρδια δεν είναι βαρεια, εισαι ευτυχισμενος που ζεις.
Εχει περασει καιρος νοσταλγω κάθε φορα που ερχομαι ότι πιο τρελλο και ευτυχισμενο ζησαμε μαζι στο συντομο χρονικο διαστημα που κρατουν τελικα αυτές οι τρελλες ευτυχιες που γεματες τρελα μας γεμιζουν τα πνευμονια οξυγονο και βλεπουμε σε κάθε τοπιο απεραντο ορίζοντα.
Εσυ το λεγες αυτό όταν φταναμε σε εκεινο τον λοφο, ότι το νησι είναι ένα υπεροχο μερος και ποσο ηλιθιοι ειμαστε που δεν ζουμε ολοκληρα κάθε στιγμη του. Και απλωνες τα χερια σου να αγκαλιασεις οσο από τον οριζοντα μπορουσες να αγκαλιασεις.
Περα από αναμετρησεις ότι χωραει στην αγκαλια μας είναι ο οριζοντας που πρεπει στον καθενα. Και εσυ εχεις μεγαλη αγκαλια και το πιο θλιμενο βλεμμα που εχω συναντησει. Ισως γιατι ξερεις τι χωραει μεσα στα χερια σου και που και που κατι σου ξεφευγει.
Σε ολους κατι μας ξεφευγει μικρε ηρωα του παραμυθιου.. σε ολους. Oμως αυτές τις μερες που γιορτασες κι εσυ όπως κι ολος ο κοσμος, έναν ακομη χρονο που εφυγε για να τον διαδεχτει ο άλλος.. εσυ ειμαι σιγουρη ότι θα καταφερεις να συλλεξεις παλι με συγκινητικη προσοχη ότι μισεψε η αγκαλια σου μεσα στα χρονια. Ξερεις να το κανεις οσο κανεις και όταν θα ερθει η ωρα… oσα χρονια και να περασουν… θα εισαι εκει Κι εγω θα σου ψυθιριζω παντα τα λογια του... που πιστεψε σε ολες στις ουτοπιες του καιρου του και παλεψε για αυτές ακομη και από τις πιο αγριες εξοριες. Και παλι αυτά τα λογια εχω να σου χαρισω σε αυτό το μεταιχμιο του χρονου. Είναι λογια ενός ρομαντικου αγωνιστη όπως εισαι κι εσυ. Κι εκεινη τη μερα που στο ειχα πρωτοπει το πιασε εκεινη και δακρυσε νομιζω ηταν από ευτυχια και καμαρι. ναι ωραια ειναι να 'σαι κοντα στους πιτσιρικαδες..οπως λες
οι δυο φωτο ειναι απο το μπαλκονι μου στη Ροδο και η πανω αφιερωνεται στη Τιτσα που τοσο την αγαπησε