Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

Παιχνιδι με τα κυματα

Κοιτα να δεις τη θαλασσα όπως όταν τη βλεπαμε μικροι φουρτουνιασμενη αλλα παιχνιδιαρα .Συνομιλουσαμε μαζι της και πιο πολύ με τα κυματα που ταξιδευαν τη φαντασια μας οπου ηθελαν εκεινα η οπου τα αφηναμε εμεις
Τωρα η δικη μου θαλασσα εισαι εσυ, τα δικα σου κυματα με ταξιδευουν
Συνομιλουμε. Tο ένα κυμα χανεται μεσα στο άλλο έτσι φτιαχνουμε το ρυθμο μας
Με απελευθερωνεις.Sτα ιχνη από τα κυματα σου πανω στην αμμο βρισκω τα δικα μου και ετσι ξαναγραφουμε μια ιστορια με εμπιστοσυνη και περιεργεια για το καινουργιο

Αν μου ελεγε κανεις ότι τωρα θα ειχα τετοια διαθεση για καινουργιο τετοια διαθεση για κολυμπι σε τοσο φουρτουνιασμενη θαλασσα δεν θα το πιστευα
Κι όμως τη δικη σου φουρτουνιασμενη θαλασσα εμπιστευομαι μονο
Μονο μεσα της να ταξιδευω

13 σχόλια:

Γιάννης Σακιώτης είπε...

Νομίζω ότι δικαίως χαρακτήρισα ποιητικό το παρόν μπλοκ στις παραπομπές που έχω στο δικό μου μπλοκάκι. Διαβάζω συχνά ωραία ποιήματα Λουκία. Και χαίρομαι που μέσα στη μουντάδα των τειχών εμφανίζονται ρωγμές με μικρά φανταχτερά λουλουδάκια. Είναι βέβαια πασιφανές ότι οι ρωγμές έχουν προκληθεί από τα βέλη που ρίχνει πάνω στις πέτρες ο Έρως. Ο μοναδικός τελικά αρχαίος θεός που επέζησε μέχρι σήμερα. Θα ζει και σε 30 χρόνια; Δεν ξέρω. Κοιτάζω τους νέους και καταλαβαίνω ότι ΔΕΝ μπορούν να ερωτευτούν, έστω και χαζά. Μετά, διαβάζω για τις τεχνο-εξελίξεις που σε 15-20 χρόνια αναμένεται να έχουν αλλάξει τελείως το σεξ και τον ερωτικό ψυχισμό [www.ppol.gr/fullarticle.php?id=4078] και μελαγχολώ για τους γιους μου και το πόση ζωή θα έχουν την τύχη να ρουφήξουν όταν μεγαλώσουν. Μάλλον μιλάω σαν γέρος, τέτοιες ώρες που μπήκε η άνοιξη. Μάλλον θα πρέπει να σπεύσω να ξαναδιαβάσω τους αγαπημένους μου ποιητές.

Ανώνυμος είπε...

Την ιδια θαλασσα κοιτούσαμε και αλλα βλέπαμε , αλλα σκεφτόμασταν και αλλα νοσταλγούσαμε!Αλλη φωτογραφία τραβήξαμε. Στα δικά μου καδρα δεν δεν υπάρχουν παιδια ! Μονο γκριζα κύμματα , αγριεμένα .Με ρώτησες ,τι σημαίνει που ειναι έτσι ανταριασμένα τα νερά και σου απάντησα , σημαίνει οτι έτσι ανταριασμένες είναι οιψυχές μας.Στειλαμε ταυτόχρονα μηνυμα ,με το κινητό , παλια θα το ριχναμε , στον Θερμαικο , μεσα σε μπουκάλι ,από ουζακι με γλυκάνυσο , που θα είχαμε καταναλώσει στο Μοδιάνο . Να ειναι είναι αρμυρο και γλυκό , όπως τα χείλια του αγοριού εκείνου ...
Εσενα σου απάντησαν.Εγώ απέμεινα με την ιδια φωτογραφία , χωρις κανέναν στο κάδρο , μόνο με τα κύμματα .Να μου θυμίζουν , ποσο πάλεψα και πόσο με νίκησαν...Υ.Σ.Τα δικά μου κύμματ , εχουν απο τότε που με θυμάμαι, δυο μη !

Yannis Zabetakis είπε...

@portokali
αυτή δεν είναι η ομορφιά και η πρό(σ)κληση της ποίησης?
να λες ή να φωτογραφίζεις κάτι και να έχει 1002 ερμηνείες...

η θάλασσα έχει κύΜΜΑτα και είναι μέσα μας αφού είμαστε 60% νεράκι...

ΥΓ. αχ, θάλασσά μου
σκοτεινή
αχ θάλασσά μου
αγριεμένη

5 pink flowers είπε...

η ομορφια της ποιησης ειναι να αφηνεσαι στο κυματισμο της γλωσσας του ποιηματος να σε παρασερνει να σε συρει εσενα και τη ελευθερη φαντασια σου εκει που το απροβλεπτο σχημα του κυματος η απροβλεπτη συνθεση του δημιουργει και τον πιο απροβλεπτο κυματισμο
οσο σκοτεινη και να ναι καμια φορα η θαλασσα πιστευω οτι ειναι η επιβεβαιωση της ευφορης μας υπαρξης

Yannis Zabetakis είπε...

στη χώρα των ...container, της Καλομοίρα και του κολοτράβα...
δεν είναι παράξενο
το σημερινο κείμενο στα ΝΕΑ
http://ta-nea.dolnet.gr/
/Article.aspx?d=20080329&nid
=7994250&sn=&spid=876

Σε αυτή τη χώρα κανείς δεν υπολογίζει τους ποιητές...και ο μεγαλύτερος ποιητής είναι το παιδί!

σωστά?

αχ θάλασσά μου σκοτεινή

Yannis Zabetakis είπε...

[ορθή επανάληψη του σχολίου πιο πάνω]

στη χώρα των ...container, της Καλομοίρα και των διαφόρων κωλοτράβα...
δεν είναι παράξενο
το σημερινο κείμενο στα ΝΕΑ

Ο 80χρονος αντιεξουσιαστής Λεωνίδας Χρηστάκης σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση για πρώτη φορά στον «αστικό» Τύπο
Οι άλλοι πρωταγωνιστές
«Σε αυτή τη χώρα κανείς δεν υπολογίζει τους ποιητές...»
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080329&nid=7994250&sn=&spid=876

Σε αυτή τη χώρα, λοιπόν, κανείς δεν υπολογίζει τους ποιητές...και ο μεγαλύτερος ποιητής είναι το παιδί!

σωστά?

αχ θάλασσά μου σκοτεινή...

ΥΓ. Είναι πάντως μεγάλη μου χαρά και τιμή να έχω τα 2 πρώτα σχόλια σε μια ανάρτηση περί σχέσεων από 2 γυναίκες...
πυρ, γυναίκα και θάλασσα
αχ θάλασσά μου σκοτεινή

5 pink flowers είπε...

εγω σε ευχαριστω τιμη μας να συνομιλουμε θα διαβασω το αρθρο γιατι παντα ειμαστε με τους αντεξουσιαστες αλλιως δεν χωραει ιχνος ποιησης εκτος απο φωτεινες εξαιρεσεις της εξουσιας αλλα κι αυτες μονο εφημερα λαμπουν δυστυχως

Yannis Zabetakis είπε...

@5pinkFlowers

πάντα η ποίηση θα είναι κωδικοποιημένη αντίσταση ...κατά κάθε μορφής εξουσίας ...ειδικά αυτής του Θανάτου και των νεκρών σχέσεων...

ΥΓ. πού είδες αυτές τις φωτεινές εξαιρέσεις? χρόνια τώρα [38] ψάχνω αλλά ματαίως...

5 pink flowers είπε...

Ε ειναι που εισαι μικρος ακομη!! Εγω τα τελευταια χρονια ειχα μια πολυ καλη εμπειρια συνεργασιας, σε επιπεδο τοπικης αυτοδιοικησης βεβαια, με το Γιωργο Γιαννοπουλο ο οποιος υπηρξε instrumental στην καθιερωση και την αναπτυξη του θεσμου του φεστιβαλ Κινηματογραφου της Ροδου ecofilms.. www.ecofilms.gr Αυτη η συνεργασια απεδειξε για μενα οτι οπου υπάρχουν ανθρωποι με οραμα πολυ καλα πραγματα μπορουν να γινουν. Βεβαια το οραμα του Γιωργου,
και τα επομενα πλάνα που ειχαμε σχεδιασει Ροδος Πολιτιστικη Πρωτευουσα κλπ δεν συναντηθηκε στις τελευταιες εκλογες με τις πολιτικες επιλογες του 'λαου' Αλλα οι καλοι ποτε δεν χανονται πιστευω βαζουν την προσωπικοτητα την αισθητικη και την ηθικη τους σε οτι καταπιανονται..ευτυχως..Τωρα για την κεντρικη πολιτικη σκηνη τι να σου πω..Ως Δημαρχος και ο Γιαννης Ραγκουσης ειχε κανει εξαιρετικα πραγματα στη Παρο και ειχε οραμα Τωρα για την κεντρικη πολιτικη σκηνη τι να σου πω...δις!

Yannis Zabetakis είπε...

τον Γιώργο Γιαννόπουλο τον ξέρω...με εντόπισε κάπως και ζει πλέον εδώ...

όσο για τον Γιάννη Ραγκούση, το ξέρω πόσο πετυχημένος δήμαρχος ήταν...

κι εδώ φαίνεται η ένδειά μας...
τους καλούς Δημάρχους ή τους κλέβει η κομματική φεουδαρχία ή δεν τους ψηφίζει ο Λαός.
ο Κυρίαρχος λαός...

υπάρχει Ελπίς;;;

Yannis Zabetakis είπε...

http://georgegiannopoulos.blogspot.com/
το blog του κοινού μας φίλου Γιώργου

5 pink flowers είπε...

Ε αυτο ελειπε να μην υπαρχει Ελπις απλα πρεπει να εφευρουμε και αλλα πραγματα για να κανουμε αποτελεσματικο κοινωνικο και πολιτικο εργο στη καθημερινοτητα..
Χαιρομαι που επισκεπτεσαι το μπλογκ του Γιωργου Γιαννοπουλου εχω διαβασει τα σχολια σου εκει..ως φανατικος μουλιτμπλογκερ που ειμαι!! συνεβαλα δημιουργικα σε αυτο το μπλογκ γιατι πιστευω οτι τα κειμενα του μελλοντικου του βιβλιου- που αποτελουν το μεγαλυτερο ογκο των αναρτησεων- εχουν ενδιαφερον και ανθρωπια και αξιζει να διαβαστουν εστω και σε αυτη τη διαδικτυακη μορφη αυτη τη ωαρ μεχρι να κυκλοφορησει το βιβλιο

Yannis Zabetakis είπε...

>)))