Λένε ότι όταν η καρδιά κουραστεί αρχίζει να μας λεει ότι αρκετα τη ζαλίσαμε και οτι δεν θέλει άλλο. Και έχει τη δικη της γλωσσα να το πει και όποιος εχει αφτιά ακούει.Απο τη πρωτη στιγμή το λεγε η καρδιά του για τα σπουδαία,τα τολμηρά,τα περίεργα,τα ανταρτικα.Δεν μπορουσε να σωπάσει και δεν θέλει να σωπάσει.Πάντα έβαζε μπροστα τα ωραία του λόγια αλλα και τα ωραία του χέρια και την κορμοστασιά του.Τι κορμοστασιά ήταν και αυτή!και τα εβαζε με όλους Ολους τους κακούς. Δεν μπορεις όμως να τα βαζεις συνέχεια με όλους.Η καρδια δεν αντεχει. άλλο και στο λέει.Εκείνη τη μέρα ,τα χέρια του, μέσα στα δικά μου ιδρωναν.Και το χάδι μου στο μέτωπο υγρασια μαζεψε και αυτο.Γιατι χαρα μου, γιατι καρδιά μου, γιατι ομορφιά μου;Γιατι κουραστηκε η καρδιά σου; Γιατι κουραστηκε η δικη σου καρδια, η δικη μου καρδια;Ενταξει αν δεν ανατιναξω το νησι, θα σε κλεψω, να σε παω μακριά. Κοιτα να δεις τον ουρανο,τωρα τον βλεπω κι εγω,πάνω απ'την πολη τα αστρα δες για σενα παρακάλεσα να ταξιδέψουν όλες τις ευχές.Θυμάσαι;Ημουν στην ερημο τότε και εσυ μεσα στην ερημο του κοσμου ησουν ερημος και τώρα πια ενωσαμε την ερημια μας και φτιαξαμε μια ηπειρο. Να σπειρουμε τους δικους μας σπόρους να ανθίσει η ερημος
