Με τη πνοη της αληθειας και τα φτερα της αγαπης αποκτουμε τη δυναμη της πετρας,τις ριζες του δεντρου,..οι ριζες μου βρισκουν χυμος στον αποτομο βραχο του νησιου και υψωνουν κορμοστασια περηφανου δεντρου, το δικο μου λιμανι αψηφα τον καιρο γιατι στα διαφανα νερα του καθρεφτιστηκες εσυ,ωραιος ,φωτεινος με τα ολοδικα σου φτερα, και απο τοτε οι αγκυρες εγιναν ριζες.. δες στο.. οτι καταφέρνει και ριζωνει στο βραχο..αψηφα τον ανεμο και κανει το φυσημα του..τραγουδι..ανοιξε ορθανοιχτα τα ματια της ψυχης σου και και αφησε μεσα τους να καθρεφτιστεις εσυ ωραιος ,φωτεινος με τα ολοδικα σου φτερα..χαρισε σου τη πτηση..γυρνα να δεις τον ουρανο ειμαι εκει για σενα συντροφος,στρατιωτης,συνοδοιπορος.. είσαι η πατριδα μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου