Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Ένα ιχνος απ τα χείλη σας

Ένα ιχνος απ τα χείλη σας κατοικεί ακόμη στο μικρό ποτήρι..ανάμεσα στα αποτυπώματα των χεριών.. Έτσι ξυπνανε οι μνήμες των χαδιων..Με συγκινειτε και χανω τα χάδια μου.. Όχι τα λόγια.. Που βρίσκονται επίμονα εκεί.. Μα τα χάδια χανω και γίνονται αλαλα χάδια αμήχανα παιδικά .. Με συστολη και αναρωτηση..Και μοχθος να μην ξερω πως να σας αγγιξω..Είναι που φοβάμαι μη τα χάδια δεν είναι όσο, όπως .. Και σπάσει όλο αυτό το τόσο εύθραυστο..
στις

2 σχόλια:

  1. Ανδρέας Μουγγ.! :)15 Απριλίου 2011 στις 11:03 μ.μ.

    Και να σπάσει θα μείνουνε οι μνήμες, τόσο ισχυρές που δεν σπάνε... Τόσο βαθιά ριζωμένες που δεν τις διώχνει ούτε η πιο μακρόσυρτη ραστώνη.
    Ένα χάδι στον άνεμο, για στο ξαναφέρει,
    Ένα χαμόγελο στον ήλιο,για να σε ζεστάνει,
    Μία ανυστερόβουλη αγάπη, πέρα και πάνω από τον έρωτα για να μην ξεθυμάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 5 pink flowers15 Απριλίου 2011 στις 11:27 μ.μ.

    Ax Aνδρεα συνεθηκαμε σημερα μου φαινεται..μεσα απο τα υλικα της ταινιας και της ανοιξεως.. Μία ανυστερόβουλη αγάπη, πέρα και πάνω από τον έρωτα για να μην ξεθυμάνει... να σαι καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή