λοιπόν αγαπημένε ιππότη καλημερα..προσπαθώ να σου πω τούτες τις μέρες τη μαχη ξύπνησες μέσα μου ..άξαφνα και αναπάντεχα..να ψιθυρίσω φωναχτά με κραυγή πνιχτή, ανάμεσα σε λέξεις και ανάσες προσπαθώ... λοιπόν... να κάνω μία εξομολόγηση απο αυτές τις ερωτικές των εφήβων ντυμένες με την αλαλία των μεσήλικων..βάλε με στις μπότες σου μαζι με τα κλειδιά σου.. Ε?; Οσο κι αν στριμωχνω τα ενστικα παλι στον υπνο καθε φορα που σε ακουω εχω το φτερουγισμα εκεινο..! και βαραω με γροθιές το μέρος της καρδιας να κοπάσει.. να σκέφτεται ετσι ..αλλα δεν ακουει..κι ετσι ειπα να στο πω με λεξεις ..σε εσενα οι λεξεις μοναδικα κατοικουν και λαμπαδιαζουν και γινονται φαρος και ηλιος γινονται..κανουν το κορμι και την κεφαλη να πετα ψηλα..κι ετσι αφυπνιζεις τα ενστικτα απο τη χειμερια ναρκη τους..τωρα που μαζι σου μπηκε και η ανοιξη...ποιος να παει για υπνο και να μην αφηνει τον ηλιο ..καθε ηλιο σαν κι εσενα να του χαιδευει το κορμι και την ψυχη
ετσι πως σκαλιζεις την ψυχη με χερια τρυφερα ,πως να παραβγει κανεις τη μαγεια σου
βάλε με στις μπότες σου μαζι με τα κλειδιά σου.. Ε?;
κι εγω σου υποσχομαι κανεις ..μα κανεις δεν θα σου μαχαιρωσει ξανα τα στολιδια σου..
Επιστολή..ανεπίδοτη?;?..
τωρα που μαζι σου μπηκε ετσι ξαφνικα και η ανοιξη...ποιος να παει για υπνο;..οι μεγαλοι -οσο και να μην το ξερουν οι μικροι- εχουν ολοι ενα κρυμμενο σεντουκι με παιχνιδια... και καθε ανοιξη τα σκαλιζουν για να μην ξεχνουν τα τερτιπια τους..που θα περπαταμε ξυπολητοι τουτο τον μηνα που μολις ξεπροβαλε με διαθεση παιχνιδιαρικη;...
