tag:blogger.com,1999:blog-6712202706966939265.post729069884644879293..comments2023-05-23T00:25:35.706+03:00Comments on always the sea..παντα η θαλασσα: σε παρακαλω μην μου αφησεις το χερι..Ειμαι αγαπημενη5 pink flowershttp://www.blogger.com/profile/17516479560389241292noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6712202706966939265.post-87955161014419130932011-05-19T18:40:22.669+03:002011-05-19T18:40:22.669+03:00Με συγκλονίσατε. Δεν είχα φανταστεί πως επρόκειτο ...Με συγκλονίσατε. Δεν είχα φανταστεί πως επρόκειτο για τέτοια περιπέτεια. Νόμιζα πως ήταν κάποιο μικρό περιστατικό. <br /><br />Σίγουρα όλα θα πάνε καλά. Κι εσείς θα βγείτε από αυτήν την περιπέτεια ολόφρεσκη, με ολόφρεσκη, αναγεννημένη αγάπη για τους δικούς σας ανθρώπους, τη θάλασσα, την ίδια τη ζωή κι ίσως -λιγάκι- για όλους εμάς τους πιο μακρινούς σας ανθρώπους.<br /><br />Σιδερένια!Ελένη Μπέηhttps://www.blogger.com/profile/16751226046818927584noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6712202706966939265.post-24622481099715400832011-05-19T15:03:34.472+03:002011-05-19T15:03:34.472+03:00Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι τέτοιες στιγμές εί...Από προσωπική εμπειρία ξέρω ότι τέτοιες στιγμές είναι βαθιά οδυνηρές. Με το πέρασμα του χρόνου μας κάνουν να νιώθουμε πολύ τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να τις βιώσουμε δεν έχει σημασία το πώς και το γιατί. Αλλά ότι σιγά-σιγά αφυπνιζόμαστε και γίνονται δάσκαλοί μας, εσωτερικά μονοπάτια που μας πλουτίζουν με τη διάθεση να γευόμαστε τη ζωή και να γνωρίζουμε ακόμα περισσότερα. Οι στιγμές σιωπής που τις συνοδεύουν είναι επίσης πολύ σημαντικές. Δεν γνωριζόμαστε αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις.Konstantinos Kapetanopouloshttps://www.blogger.com/profile/04295506015252397528noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6712202706966939265.post-54725592431142927572011-05-19T11:28:58.382+03:002011-05-19T11:28:58.382+03:00ευχαριστω Παναγιωτη κανενα μα κανενα δεν κατηγορω ...ευχαριστω Παναγιωτη κανενα μα κανενα δεν κατηγορω ουτε εχω την αυταπατη οτι ημουν αψογη αλοιμονο... ισα ισα λεγω τι μαθαινω για εμνα και την αυτοπαγιδευση μεσα απο αυτη τη περιετεια5 pink flowershttps://www.blogger.com/profile/17516479560389241292noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6712202706966939265.post-56174709277527091002011-05-19T10:35:39.615+03:002011-05-19T10:35:39.615+03:00Αγαπημένη μου, είναι φορές που βουτάμε στον εαυτό ...Αγαπημένη μου, είναι φορές που βουτάμε στον εαυτό μας παραπάνω από ότι πρέπει. Ναι, τον προσέχουμε, τον παραχαϊδεύουμε, θέλουμε να του χαρίσουμε τα καλύτερα, θέλουμε να του εξασφαλίσουμε την αγάπη των άλλων, να του δίνουμε, να του δίνουμε, να του δίνουμε και να μην του επιτρέπουμε να δώσει, να προσφέρει στον έξω κόσμο, να γίνει χρήσιμος στους ευατούς των άλλων ανθρώπων. Και παρόλο που φαινομενικά κάνουμε πράγματα προς τους άλλους ανθρώπους, τελικά για εμάς τα κάνουμε, για να μας προσέξουν, για να δείξουμε τι αξίζουμε, για να τους νικήσουμε, να τους κατηγορήσουμε, να τους μειώσουμε. Είναι δύσκολος ο διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο. Όμως, βουτηγμένοι καθώς είμαστε στον εαυτό μας και ασχολούμαστε μόνο μαζί του, φτάνουμε σε σημείο να βουτάμε και το κεφάλι μέσα μας και έτσι να μην μπορούμε να πάρουμε ανάσα .... και έτσι αρρωσταίνουμε !!!<br />Δυστυχώς, έτσι μας έμαθαν οι γονείς μας όταν είμαστε μικροί. Να θέλουμε, να ζητάμε, να απαιτούμε τα πάντα, εδώ και τώρα ! Και όταν μεγαλώνουμε έχουμε την πεποίθηση πως θα συνεχίσει να γίνεται. Όμως, όταν μεγαλώσουμε χρειάζεται να προσφέρουμε πραγματικά στους άλλους και όχι στον εαυτό μας με διακαιολογία τους άλλους. Αυτός είναι ο ρόλος μας πλέον ως ενήλικες σε μια κοινωνία ενηλίκων. Και εκεί είναι που χάνουμε την μπάλα και ... αρρωσταίνουμε. <br />Σου εύχομαι απο καρδιάς να ξεπεράσεις την περιπέτεια, να ξεπεράσεις τις απαιτήσεις του εαυτου σου για τον εαυτό σου, να γυρίσεις το μέσα έξω και να προσφέρεις πραγματικά σε όλους εμάς που σε χρειαζόμαστε. <br />Εύχομαι ακόμη να παραιτηθείς από τον σκοπό να κατηγορήσεις τους άλλους, να τους δείξεις "τι σου έχουν κάνει" , να τους αποδώσεις την έλλειψη όλων αυτών που θα ήθελες να είχες και δεν έχεις, να τους αποδείξεις πόσο άδικοι ήταν μαζί σου, να τους θυμίσεις πως εσύ ησουν άψογη και εκείνοι σε πρόδωσαν, να συνειδητοποιήσεις πως "μπορείς και μόνη σου" , πως μπορεις και χωρίς κάποιος να σου κρατάει το χέρι (κυρίως η μάνα σου ! την οποία χρειάζεται πλέον να την συγχωρήσεις για όλα) και πως αν το αποφασίσεις θα πιάσεις τον ταύρο από τα κέρατα και θα στήσεις μια ζωή χρήσιμη, όχι μόνο στον εαυτό σου αλλά κυρίως χρήσιμη για τους άλλους ανθρώπους! <br />Σε φιλώ και περιμένω όποτε νοιώσεις έτοιμη να ξαναπιούμε νερό από το βρασμένο σταμναγκάθι !<br />Παναγιώτης ΡεγκούκοςΠαναγιώτης Ρεγκούκοςhttp://www.pregoukos.grnoreply@blogger.com