Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

urgings from the sea

Even is when the relationship is over.
What you have is urgings from the sea.
A response, a plea, please don't forget me.
I come, I go. That's my way to show.
I am reaching out to you.
And sometimes, I want YOU to reach out to me.
If you do not come, I come again.
To call you, again and again. Please come.
If you do not. I will not give up on you.
That is what a relationship is all about..
my friend Ramesh response to my question
"when i was young i used to tease the sea ..now the sea is teasing me ..we are now even?! "

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

επιστολή 2 Κως μια μέρα πριν την γιορτή;

Χτες τα δυό πουλία..πουλί μου..που λες κι εσύ..ειχαν σταθει πάνω στα χέρια-φτερά της γυναίκας και χαζευαν..τον ουρανό που αλλαζε συννεφα
Σημερα ο ουρανος άλλαξε κι αλλα συννεφα και φως κι ετσι παλι πηγα στη γυναίκα με τα χέρια-φτερά και την χαζευα
και αύριο ξημερώνει γιορτη Εθνική,και κρεμασαν σημαίες .. κατι έλεγες για αυτη τη μερα..και την κρισιμη της χρονική συμπτωση ... να δουμε πως θα ξημερωσει...με πόσα συννεφα
ενα κορίτσι αναρωτιόταν κι αυτό καθώς κοίταζε μια τις σημαίες και μια τα γκρίζα συννεφα που μαζεύτηκαν απειλιτικά πάνω απο την "αγορά"
η ανοιξιατικη φυση μαλλον βαζει τα καλα της ροζ..ίδια με εκεινα του κοριτσιού και δεν θέλει άλλο γκρίζο
θέλει λέει η φύση να προστατεύσει τις ρίζες που την ανέθρεψαν...κι ειναισαν χέρια που κρατιόνται ακόμη απο αυτό το χώμα ...σε χρώμα πατρίδας
Αυτά τα πόδια είναι του δέντρου η του άντρα;
εσύ ξέρεις σίγουρα ...Αυτά τα πόδια είναι του δέντρου η του άντρα;
ο σκύλος πάντα εκει ξαποσταίνει ..μακάρια σιέστα μεσημερινή ..σημερα πιο κοντά στο κύμα ..για πιο καλο νανούρισμα..
και το πουλί χαζευει απέναντι ..τα σύνορα και το κορίτσι απέναντι κοιτάζει...

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

γράμμα του Μάρτη από την Κω...με εικόνες και μυρωδιές

Πριν λίγο ήθελα να σου πω για αυτα που ειδα στον απογευματινό περίπατο..σου μιλούσα λοιπόν και μάλλον θα με άκουσες..αυτές τις περιγραφές του περίπατου πάντα τις ακούς ..και απο μακριά..πως γίνεται; ε; δεν μου πες ακόμη... τα ακους ομως.. Ησαν εκει λοιπόν.. Ο σοφός σκύλος σε μακάρια σιέστα,το ποδήλατο ενός ψαρά... και η θάλασσα ήρεμη...οπως ταιριάζει στην άνοιξη
στην αγορά...Κίονες φωτισμένοι από τον απογευματινό ήλιο
Πριν την πτήση
στο λιμάνι...
Μνημείο Ηρώων Πτήση Ανοιξη στην αρχαία αγορά..δεν ξέρω με σιγουριά ..είναι τα λουλούδια που μυρίζουν ..η κι εσύ μαζί τους.. φοράω ακόμη τα ίδια ακριβώς ρούχα με χτες...
Η θέα απο το δωμάτιο μου
Η Θεά θάλασσα..φρουτς φρουτς...
όνειρα καλά..Τι ωραία ζέστα... και τη ωραία ζεστα χρώματα βγάζει η πορτοκολιά λάμπα..σαν το ρολόι μου είναι! και σαν τη γλάστρα σου !! πορτοκαλιά... και σαν τα ζουμερά πορτακάλια που κόβεις σε σχήματα δικά σου...

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Κι εσυ πως έμαθες να είσαι άντρας;.."Εμαθα;' αναρωτηθηκε εκείνος και χωθηκε σε μια αγκαλια..σαν αντρας-παιδι που ακόμη μαθαινει


"Κι εσυ πως έμαθες να είσαι άντρας; " ρωτησα μεσα στον υπνο ενω ο ηλιος ειχε ξεκινησει την ανατολή του.."Εμαθα;' αναρωτηθηκε εκείνος και χωθηκε σε μια αγκαλια..σαν αντρας-παιδι που ακόμη μαθαινει ..Ο ήλιος ειχε τωρα ανατείλει..σαν την αγαπη μεσα στην αγκαλια του αντρα-παιδιού..σηκώθηκα να υποδεχτω την μερα
I prefer I rise in love rather than fall in love
Rising in love an uplifting experience in life..A doorwaylove as A movement of energy flowing out Rising in loveIn the love that comes form the heart there is combination of devotion, dedication, faith and conviction when you fall in love.. love has no meaning I prefer I ...rise in love and then this love becomes different..

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

love is something beyond the familiar urge that we call lust

love is something beyond the familiar urge that we call lust..and goes beyond such urges not only by becoming more intense.. but rather by being enlarged and elevated from the familiar erotic arousal.. One who advances in life.. may progress to the love..of a beautiful soul

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Δεν προλαβα να σου πω ..

δακρυα...μόνο ...κι ας τα χαλάσω τα μάτια μου..και τι νοήμα εχει το βλεμμα αν εσενα δεν αντικρυζει..ας ειναι χαλασμενο.. και χωρις ματια μπορει νομιζω το σωμα ..με οδηγο μια φωνη να ανεβαινει τρεχοντας βουνα στρωμενα με ιδεες της ζωης ..ωραιες της ουτοπιας ..απο εκεινες που δεν καταφεραν να δουν το φως κι ομως ειχαν γεννηθει μεσα στο φως .....ισως για αυτο αν τυφλωθηκαν; τωρα το κλαμα εκει..τι προλαβα να πενθησω ; τι σκαλισες μεσα μου; ειχαν ομορφια εκεινες οι φωτεινες εικονες... πιστεψε με.. Δεν προλαβα να σου πω ..